இந்த வலைப்பதிவில் தேடு
திங்கள், 9 செப்டம்பர், 2024
வெள்ளி, 6 செப்டம்பர், 2024
முறையற்ற கல்வியால் பெற்றோருக்கு நேரும் அவலங்கள்
“என் பிள்ளை டாக்டர் ஆகவேண்டும், இன்ஜினியர் ஆகவேண்டும், வக்கீல் ஆகவேண்டும், கைநிறைய சம்பாதிக்க வேண்டும், பேரும் புகழும் சேர்க்க வேண்டும்” என்ற கனவு பெற்றோருக்கு இருப்பது இயல்பே. ஆனால் அந்தக் கனவை நனவாக்கப் பாடுபடும்போது ‘என் பிள்ளை பண்புள்ள ஒரு மனிதனாகவும் ஆகவேண்டும்’ என்ற முக்கிய விடயத்தை பெற்றோர் மறந்ததனால் நம் சமூகம் இன்று சந்தித்து வரும் அவலங்கள் ஏராளம், ஏராளம். விரிவஞ்சி ஒரு சில உதாரணங்களை மட்டுமே இங்கே முன்வைக்கிறோம்:
உதாரணம்
1.
70 வயதான முதியவரை
அவருடைய மகன்கள் காரில் கொண்டுவந்து சென்னை புறநகர் பகுதி ஒன்றில் தெருவோரமாக போட்டுவிட்டு
சென்றார்கள். ஒட்டிய வயிறும், மெலிந்த தேகமும் கொண்ட அவரைக்கண்ட அந்த வழியாகச் சென்ற
இரக்கக் குணம் கொண்ட சிலர் தின்பதற்காக தின்பண்டங்களை அவர் அருகில் போட்டு
விட்டுச் சென்றுள்ளனர். அதனைக்கூட அவர் எடுக்கக்கூடிய திராணியில்லை. அதனை
தெருநாய்கள் சாப்பிட்டன.., அந்த பரிதாப நிலையினைப் பார்த்த சிலர் அருகில் இருந்த
காவல் துறையினரை அணுக அந்த முதியவரை மருத்துவ மனையில் சேர்த்தனர். .... ஆனால் அதிகாரிகள் எவ்வளவோ
கேட்டுக் கொண்டும் அந்த முதியவர் அவரை அனாதையாக விட்டுச் சென்ற மகன்களின்
பெயர்களைச் சொல்லத் தயாராகவில்லை...
தான்
துன்பப்பட்டாலும் தன்னை நடுத்தெருவில் அனாதையாக விட்ட பிள்ளைகளைக் காட்டிக்
கொடுக்க விரும்பவில்லை என்று அறியும் போது அவரது பிள்ளைப்பாசத்தின் அழுத்தம்
நமக்கு தெரிகிறதல்லவா? அறிவு வளர்ச்சியின் உச்சக்கட்டம் என்று கருதப்படும் இக்காலத்தில் இது போன்ற சம்பவங்கள் அன்றாடம் அதிகரித்து
வருவதை நாம் கண்டுவருகிறோம்.
உதாரணம்
2..
ஆசிரியர்
பணியுடன் மாலை நேரத்தில் நெசவு தொழில், ஏலச்சீட்டு நடத்துதல் என 30 ஆண்டுக்கு முன் வரை
ராமைய்யாவின் அரவணைப்பில் மனைவி, 2 மகன்கள், ஒரு மகள் என குடும்பமே சந்தோஷத்தில் மிதந்தது. இன்று
அவரது புகலிடம் முதியோர் இல்லம். பிள்ளைகள் எதை கேட்டாலும் வாங்கி கொடுத்த
ராமைய்யாவுக்கு இப்போது அவர்களை பற்றி பேசினாலே வெறுப்பு. நான் இறந்த பின்னர்
உடலைக் கூட மருத்துவ கல்லூரிக்கு தானமாக தான் தரவேண்டும் என்கிறார். தனது பென்சன்
பணத்தில் முதியோர் இல்லத்தில் 86 வயதை கடந்து நாட்களை ஓட்டி வருகிறார். தனது முதல் மனைவி
இறப்புக்கு பின்னர் குடும்ப சொத்துக்களை வழக்கு போட்டு வாங்கிக்கொண்டு பிள்ளைகள்
அனுப்பி விட்டதால் இந்த கதி!
பென்சன்
வாங்கும் ராமய்யாவின் நிலையே இப்படி என்றால் எந்த வருமானமும் இல்லாத லட்சக்கணக்கான
முதியோரின் நிலை இன்னும் கொடூரமானது. பிள்ளைகளால் புறக்கணிக்கப்பட்டு நிராதரவாக
சாலையோரங்கள்,
புண்ணியஸ்தலங்களில்
பிச்சையெடுத்து வாழ்க்கை நடத்துவோர் ஏராளம். அதைக்காட்டிலும் கொடூரம் வயது
முதிர்ந்த முதியோரை சத்தமில்லாமல் மறைமுகமாக கொலை செய்யும் அவலங்களும் நடக்கின்றன.
தவறு எங்கே நிகழ்கிறது?
இப்படி முதியோர்கள் புறக்கணிக்கப்பட்டு தனிமைப்
படுத்தப்படுவதற்கும் மரணிக்கும் வரை
ஆதரவின்றி அனாதையாக விடப்படுவதற்கும் காரணம் அவர்கள் தங்கள் பிள்ளைகளுக்கு
அரும்பாடுபட்டு புகட்டிய கல்வியோடு ஒழுக்கம் சார்ந்த கல்வி புகட்டப்படவில்லை
என்பது தெளிவு! முறையான இறைநம்பிக்கையும் மறுமை நம்பிக்கையும் புகட்டப்பட்டு
இருந்தால் இந்த அவல நிலை நேர்வதற்கான வாய்ப்புகள் குறைவு.
புகட்டவேண்டிய இறையச்சக் கல்வி:
கற்பிக்கப்படும் கல்வியோடு கீழ்கண்ட இறை உபதேசங்களையும்
சேர்த்து பகுத்தரிவுபூர்வமாக மாணவர்களுக்கு புகட்டியிருந்தால் என்ன
நேர்ந்திருக்கும் என்று யோசித்துப்பாருங்கள்.
= பெற்றோரில் ஒருவரோ
அல்லது அவர்கள் இருவருமோ உம்மிடத்தில் நிச்சயமாக முதுமை அடைந்து விட்டால் அவர்களை
உஃப் (சீ) என்று (சடைந்தும்) சொல்ல வேண்டாம் அவ்விருவரையும்
(உம்மிடத்திலிருந்து) விரட்ட வேண்டாம் இன்னும் அவ்விருவரிடமும் கனிவான கண்ணியமான
பேச்சையே பேசுவீராக! (திருக்குர்ஆன் 17:23)
தண்டனை
தள்ளிவைக்கப்படுவதில்லை என்று நபிகள் நாயகம் கூறினார்கள்.
= "பெற்றோரைக்
கொடுமைபடுத்தியதற்காகத் தரப்படும் தண்டனை மரணத்திற்குமுன் இவ்வுலகிலேயே துரிதமாகத்
தரப்பட்டுவிடும்" என நபி(ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.
அறிவிப்பவர்:
அபூபக்ரா (ரலி) நூல்: பைஹகீ
பெற்றோருக்காக
எவ்வாறு பிள்ளைகள் பிரார்த்தனை செய்ய வேண்டும் என்பதை திருக்குர்ஆன் கற்றுத்தருவதை
நாம் காணலாம்:
=
இன்னும் இரக்கம் கொண்டு பணிவு என்னும் இறக்கையை அவ்விருவருக்காகவும் நீர்
தாழ்த்துவீராக மேலும், 'என்
இறைவனே! நான் சிறு பிள்ளையாக இருந்த போது, என்னை(ப்பரிவோடு) அவ்விருவரும்
வளர்த்தது போல், நீயும்
அவர்களிருவருக்கும் கிருபை செய்வாயாக!' என்று கூறிப் பிரார்த்திப்பீராக! (திருக்குர்ஆன் 17:24)
நடைமுறை சாத்தியமா?
இந்த நவீன காலத்திலும் பெற்றோரை அரவணைத்து செல்வது
சாத்தியமா என்ற ஐயம் பலருக்கும் எழலாம். ஆனால் சாத்தியமே என்பதை உங்கள்
அருகாமையில் வசிக்கும் இஸ்லாமிய குடும்பங்களை கவனித்தால் உணரலாம். நூறு சதவீதம்
இல்லாவிட்டாலும் இஸ்லாமியர்கள் பெரும்பாலும் தங்கள் பெற்றோர்களை முதியோர்
இல்லங்களுக்கு அனுப்புவதில்லை என்பதை ஆய்வுகள் வெளிப்படுத்துகின்றன. இந்த
மாற்றத்துக்குக் காரணமாக இருப்பது அவர்களின் இறைநம்பிக்கையும் மறுமை
நம்பிக்கையுமே!
==================
வியாழன், 5 செப்டம்பர், 2024
மனித இனத்தின் முதல் ஆசிரியர்!
மனித இனத்தின் துவக்கத்திலிருந்து வரலாற்றை நாம் ஆராயும்போது சமூகம் படிப்படியாக முன்னேறியது அதற்கு தலைமுறை தலைமுறையாகக் கிடைத்த அறிவினால்தான் என்பது புலனாகிறது. மனிதனுடைய வரலாறே அறிவுடன் தொடர்புள்ள நிலையிலேயே ஆரம்பமாகின்றது என்பதை திருக்குர்ஆன் தெளிவுபடுத்துகிறது.
இறைவன் ஆதம் (அலை) என்ற முதல் மனிதரைப் படைத்து, அவரிலிருந்து அவரது
மனைவியை உருவாக்கினான். அந்த இருவர் மூலம் மனித இனத்தைப் பல்கிப் பெருகச்
செய்தான். ஆதம் (அலை) அவர்களை, இறைவன் படைத்த பின்னர், அவன் ஆரம்பப் பணியாக
ஆதமுக்கு அறிவு புகட்டியதைக் குர்ஆன் குறிப்பிடுகிறது.
= ‘…ஆதமுக்கு எல்லாப்
(பொருட்களின்) பெயர்களையும் (அவற்றின் தன்மைகளையும்) கற்றுக் கொடுத்தான்.’ (திருக்குர்ஆன் 02:31)
= அவனே மனிதனைப் படைத்தான்; அவனுக்குப் பேசக் கற்றுக்கொடுத்தான். (திருக்குர்ஆன் 55:3-4)
மனிதன்
ஆரம்பகாலத்தில் அறிவற்ற மிருக நிலையில் இருந்தான் என்ற நாத்திக ஊகத்தை இஸ்லாம் அப்பட்டமாக
மறுக்கிறது. முதல் மனித ஜோடியே வாழ்க்கையைத் துவங்குவதற்குத் தேவையான அறிவோடும்
பகுத்தறிவோடும் இயற்கையோடும் வசதிகளோடும்தான் படைக்கப்பட்டது என்பதை மேற்படி
வசனங்களில் இருந்து அறியலாம்.
மிருகத்தில்
இருந்து மனிதனை வேறுபடுத்தும் மிக முக்கியமான ஆற்றல் பேச்சாற்றல். மனிதன் தான்
பெற்ற அறிவையும் தான் பகுத்து அறிந்தவற்றையும் தன் சந்ததிகளுக்கு கற்றுக் கொடுக்க தேவையான
முக்கியமான ஆற்றல் இது. அதை ஆரம்பத்தில் இருந்தே மனிதனுக்கு வழங்கி இருந்ததாக
இறைவன் மேற்படி வசனத்தில் கூறுகிறான்.
இங்குதான்
கல்வி – அதாவது அறிவைப் பகருதல் – என்பது உருவெடுக்கிறது.
அடிப்படைக்
கல்வி:
மனித
இனத்துக்கு முதன்முதலாக கற்பிக்கப் பட்ட விஷயம் இறைவனைப் பற்றியும் இந்த தற்காலிக
உலக வாழ்க்கையின் நோக்கம் பற்றிய கல்வியே.
முதல் மனித
ஜோடி சொர்க்கத்தில் இருந்து வெளியேற்றப்பட்டதைத் தொடர்ந்து பூமியில் குடியேற்றம்
செய்யப்பட்ட பின் அவர்களிடம் இறைவன் கூறியதாக திருக்குர்ஆன் கூறுகிறது:
= நாம் கூறினோம்: “நீங்கள் அனைவரும்
இங்கிருந்து இறங்கி விடுங்கள். பிறகு உங்களுக்கு என்னிடமிருந்து நேர்வழி
கிடைக்கும்போது யார் எனது நேர்வழியைப் பின்பற்றுகிறார்களோ அவர்களுக்கு எவ்வித
அச்சமும் இல்லை; அவர்கள் துயரப்படவும்
மாட்டார்கள். அன்றி யார் (அதை) ஏற்றுக்கொள்ள மறுத்து, எம்முடைய வசனங்களைப்
பொய்யென்று கூறுகின்றார்களோ அவர்கள்தாம் நரகவாசிகளாவர்; அவர்கள் அதிலேயே என்றென்றும்
வீழ்ந்து கிடப்பார்கள்!” (திருக்குர்ஆன் 2:39, 38)
அதாவது..
= இந்த பூமி வாழ்க்கையை ஒரு பரீட்சை வாழ்க்கையாக
இறைவன் அமைத்துள்ளான்.
= இதில் இறைவனின் வழிகாட்டுதலுக்கு ஏற்ப
வாழ்பவர்கள் இந்தப் பரீட்சையில் வெல்கிறார்கள். அவர்கள் மீண்டும்
சொர்க்கத்திற்குள் நுழைகிறார்கள்.
= இறைவனையும் அவனது வழிகாட்டுதலையும்
புறக்கணித்து வாழ்வோருக்கு நரகம் தண்டனையாக வழங்கப் படுகிறது.
இந்த உண்மைகளை மனித சந்ததிகளுக்கு கற்றுக்
கொடுப்பதற்காகவே இறைவன் ஒவ்வொரு காலகட்டத்திலும் தனது தூதர்களையும் வேதங்களையும்
அவ்வப்போது அனுப்பி வந்துள்ளான். அந்த வகையில் முதல் மனிதரே முதல் இறைத்
தூதராகவும் இருந்துள்ளார். மனித குலத்துக்கான முதல் ஆசிரியரும் அவரே.
இந்த அடிப்படைக்
கல்வியை மக்களுக்குப் புகட்டாததன் காரணமாக அதர்மம் உலகெங்கும் படர்ந்து பரவுகிறது.
இன்றைய இளைஞர்களிடையே என்னென்ன விபரீதங்கள் நடக்கின்றன என்பதைக் காட்ட இரு
உதாரணங்கள் போதுமானதாகும்:
= பெற்ற
பிள்ளைகளுக்காகவே இரவுபகல் பாராமல் உழைக்கும் பெற்றோர்களை அவர்களின் பிள்ளைகள்
வளர்ந்து ஆளானதும் முதியோர் இல்லங்களில் கொண்டுபோய் விடுகிறார்கள். சொத்துக்கு
ஆசைப்பட்டு கருணைக் கொலை என்ற பெயரில் பெற்றோர்களை பிள்ளைகள் கொல்கிறார்கள்.
= SSLC முதல் IAS வரை
நடக்கும் தேர்வுகளில் தோல்வியுற்றாலோ அல்லது மதிப்பெண்கள் குறைந்தாலோ மாணவர்கள்
உடனே தற்கொலை செய்து கொள்வதை நித்தம் காண முடிகிறது.
வள்ளுவர் அன்றே கூறினார்
இதுபற்றி:
கற்றதனால் ஆய பயனென்கொல் வாலறிவன்
நற்றாள்
தொழாஅர் எனின்.
(அதிகாரம்:கடவுள்
வாழ்த்து குறள் எண்:2)
பொருள் : தூய அறிவு வடிவாக விளங்கும்
இறைவனுடைய நல்ல திருவடிகளைத் தொழாமல் இருப்பாரானால், அவர் கற்ற கல்வியினால் ஆகிய
பயன் என்ன? (மு வரதராசனார் உரை)
=================