நாட்டைக் காக்கும் ஒரே நம்பிக்கை- இறைநம்பிக்கை!

நாட்டைக் காக்கும் ஒரே நம்பிக்கை- இறைநம்பிக்கை!
நாட்டுப் பற்று என்பது என்ன?

பொதுமக்கள் காணும்படியாக நிலத்தை முத்தமிடுவதும், சில கவிஞர்கள் இயற்றிய பாடல்களை உருவிடுவதும், தேசத்தின் கொடியை பலர் காண வணங்குவதும் எல்லாம் ஊடகங்களில் நாட்டுப்பற்றாக சித்தரிக்கப் படுகிறது. இவற்றில் எந்த அளவுக்கு ஆத்மார்த்தம் உள்ளது என்பதையும் இவற்றில் பெரும்பாலானவை  புறக்கவர்ச்சிக்காக செய்யப்படுபவையே என்பதையும் நாம் அறிவோம்.

உண்மை நாட்டுப்பற்று என்பது நாட்டின் வரைபடத்தையோ பூகோள அமைப்பையோ நேசிப்பதைவிட அதிகமாக அந்நாட்டைச் சேர்ந்த மக்களை நேசிப்பதுதான். நாட்டு மக்களின் நலன் கருதி அவர்களுக்கு தன்னால் முடிந்த சேவைகளை ஆத்மார்த்தமாக செய்வதும் அவர்களோடு இணக்கமாக வாழ்வதும் அவர்களுக்காக உழைப்பதும்தான் உண்மையான தேசப்பற்று. நாட்டில் ஆரோக்கியம், கல்வி, வேலைவாய்ப்பு போன்றவற்றின் வளர்ச்சிக்கு தன்னலம் கருதாது உழைப்பதும் அவர்களை ஒரு பண்பாடு மிக்க குடிமக்களாக வார்த்தெடுக்க தன்னால் ஆன ஒத்தாசைகளை செய்வதும் நாட்டுப் பற்றின் உண்மை அடையாளங்களாகும்.

 நாடு ஆபத்துக்கோ வறுமைக்கோ பஞ்சத்துக்கோ அநியாயத்துக்கோ உள்ளாகும்போது உயிரை துச்சமாகக் கருதி நாட்டை விட்டு ஓடாமல் அங்கேயே நிலைத்து நின்று நாட்டின் இடுக்கண்ணை விடுவிக்கப் பாடுபடுவது  என்பது உண்மை நாட்டுப்பற்றின் உச்சகட்டம் எனலாம்!

இப்படிப்பட்ட ஆத்மார்த்தமான நாட்டுப்பற்று மனித உள்ளத்தில் வரவேண்டுமானால் அங்கு சகமனித நேசமும் இறைநம்பிக்கையும் இறையச்சமும் அடிப்படைத்  தேவைகளாகும். இதையே இஸ்லாம் என்ற வாழ்வியல் கொள்கை நமக்குக் கற்றுத்தருகிறது.

 இஸ்லாம் என்றால் ‘இறைவனுக்கு கீழ்படிந்து வாழுதல்' என்று பொருள். அதை வாழ்க்கை நெறியாக ஏற்றவர்கள் அவர்கள் வாழும் நாட்டை அதாவது நாட்டு மக்களை நேசிக்காமல் இருக்கமுடியாது.
இன, மொழி, நிற, மத வேற்றுமைகளை மறந்து மனிதகுலம் அனைத்தையும் தங்களுக்கு சரி சமமாக மற்றும் சகோதரர்களாக பாவிக்கவேண்டும் என்பது இங்கு இறைவன் கற்பிக்கும் அடிப்படைப் பாடமாகும்.

“மனிதர்களே! நாம் உங்களை ஓர் ஆணிலிருந்தும் பெண்ணிலிருந்தும் படைத்தோம். பிறகு நீங்கள் ஒருவருக்கொருவர் அறிமுகமாகிக்  கொள்ளும் பொருட்டு உங்களை சமூகங்களாகவும் கோத்திரங்களாகவும் அமைத்தோம். உண்மையில், உங்கள் இறைவனிடம் அதிக கண்ணியம் வாய்ந்தவர் உங்களில் அதிக இறையச்சம் கொண்டவர்தாம்.” (திருக்குர்ஆன் 49: 13)

நாட்டுமக்களை நேசிப்பதும் இறைவழிபாடே: 

மேலும் நாட்டு மக்களை நேசிப்பதை வழிபாடாகக் கற்பிக்கிறது இஸ்லாம்.
 “மண்ணிலுள்ள மனிதர்களை நேசித்தால் விண்ணில் உள்ள இறைவன் உங்களை நேசிப்பான்” என்பதும் “மனிதர்கள் மீது கருணை காட்டாதவர் இறைவனால் கருணை காட்டப்பட மாட்டார்” என்பதும் நபிமொழிகள்.

இஸ்லாம் முன்வைக்கும் மறுமை நம்பிக்கை – அதாவது இறைவனின் கட்டளைகளை பூமியில் நடப்பாக்க செய்யப்படும் எந்த ஒரு செயலும் வீண்போவதில்லை. அவற்றிற்கு இறைவனிடம் மறுமையில் அதாவது சொர்க்க வாழ்வில் நற்கூலி உண்டு என்ற உறுதியான நம்பிக்கை – இஸ்லாத்தைப் பின்பற்றி வாழ்பவர்களுக்கு அலாதியான துணிச்சலையும் வீரத்தையும் தருகிறது. நாட்டு மக்களை அநியாயத்தில் இருந்தும் அக்கிரமங்களில் இருந்தும் அந்நியர்களின் தாக்குதல்களில் இருந்தும் பாதுகாக்க சொந்த உயிரையும் உடமைகளையும் அர்பணிக்க மாபெரும் உந்துசக்தியாக இந்த நம்பிக்கை செயல்படுகிறது. வெள்ளையர்களை எதிர்த்துப் போராடி உயிர்துறந்த திப்புசுல்தான், குஞ்சாலி மரைக்காயர் போன்ற தியாகிகளை இதற்கு சில உதாரணங்களாகக் கூறலாம். 

தீமைகளில் இருந்து நாட்டைக் காப்பதும் கடமை  

தாய் நாட்டை வெளியில் இருந்து வரும் ஆபத்துக்களை விட்டும் காப்பது எவ்வாறு முக்கியமோ அதைப் போலவே முக்கியமானது நாட்டுக்குள் நடக்கும் அக்கிரமங்களில் இருந்தும் அநியாயங்களில் இருந்தும் சமூகக் கொடுமைகளில் இருந்தும் நாட்டுமக்களைப் பாதுகாப்பது என்பது. அப்போதுதான் நாடு என்பது அமைதியான வாழுமிடமாக இருக்கும். ஆனால் நாடு இன்று மக்கள் வாழ்வதற்கே வெறுக்கத்தக்க இடமாக மாறிவரும் நிலையில் உள்ளதை நமது தேசிய குற்றவியல் ஆவணக்காப்பகம் (NCRB) அளிக்கும் தகவல்கள் எச்சரிக்கின்றன. 

இன்று நாளொன்றுக்கு 371 தற்கொலைகளும் 106 கற்பழிப்புகளும் 8136 பொதுவான குற்றங்களும் நம் நாட்டின் காவல் நிலையங்களில் பதிவாகின்றன. காவல் நிலையங்களுக்கு கொண்டுசெல்லப்படாத குற்றங்கள் இவற்றைவிட ஐந்து மடங்கு அதிகம் என வேறு ஒரு கணக்கெடுப்பு நிறுவனம் தெரிவிக்கிறது. குற்றவிகிதங்கள் நாளுக்கு நாள் ஏறுமுகத்தில் உள்ளன என்பதை நாம் அனைவரும் அறிந்தும் அனுபவித்தும் வருகிறோம். 
நாட்டைக் காப்பது நம் கடமை 

இஸ்லாம் என்பது வெறும் தொழுகை, தியானம், தானம், விரதம் மற்றும் இன்னபிற சடங்குகளுக்குப் பெயரல்ல. மாறாக நம்மைச்சுற்றி நன்மைகளை வளர்க்க வேண்டும். நடக்கும் தீமைகளைத் தடுக்கவும் ஆவன வேண்டும்.

இறைத்தூதர் அண்ணல் நபி(ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: 

உங்களில் எவரேனும் தீமையைக் கண்டால் கையால் தடுக்க வேண்டும். இயலாவிட்டால் நாவால் தடுக்க வேண்டும். அதற்கும் இயலாவிட்டால் மனதால் வெறுக்க வேண்டும். இதுதான் இறைநம்பிக்கையின் இறுதிநிலையாகும். (நூல்: முஸ்லிம் 78)

ஆக, ஒரு இறைநம்பிக்கையாளனைப் பொறுத்தவரை அவன் தீமைகளை எதிர்த்து எவ்வாறெல்லாம் முடியுமோ அவ்வாறு எதிர்ப்பைக் காட்ட கடமைப்பட்டிருக்கிறான். எனவே  இன்று நாம் உள்ள நிலையில் எந்தத் தீமைகளை நாம் கையினால் நேரடியாகத் தடுக்க முடியமோ அந்தத் தீமைகளை நேரடியாகத் தடுக்கவேண்டும். நமது நாடு இன்று ஜனநாயக நாடாக உள்ளது. அரசியல் சாசனங்களுக்கு உட்பட்டு நாம் காணும் தீமைகளுக்கு எதிராகக் களம் இறங்க வேண்டும். ஆனால் போராட்டம் என்ற பெயரில் பொதுமக்களுக்கு இடையூறு தரும் அல்லது  பொதுசொத்துக்களைப்  பாழ்ப்படுத்தும் செயல்களை இறைவன் ஒருபோதும் அனுமதிப்பதில்லை என்பதையும் அவ்வாறு செய்தால் அது நமக்கு பாவமாகப் பதிவு செய்யப்படும் என்பதையும் நாம் கவனத்தில் கொள்ளவேண்டும்.

எவ்வாறு தீமைகளைக் களைவது?

தீமைகளை எவ்வாறு சமூகத்தில் இருந்து களைவது என்பதையும் அதை மீறி அந்தத் தீமைகள் சமூகத்தில் உடலெடுத்து தலைவிரித்து ஆடும்போது அவற்றை எவ்வாறு கட்டுக்குக் கொண்டுவருவது என்பதையும் எல்லாம் வல்ல இறைவனே நமக்குக் கற்றுத் தருகிறான்.

ஒழுக்கம் விதைப்பது முதல் படி!

தட்டிக் கேட்க யாரும் இல்லை என்ற உணர்வு மக்களிடையே மேலோங்கி இருப்பதால் நாட்டில் ஒழுக்க சீர்கேடுகளும் குற்றங்களும் கட்டுக்கடங்காமல் பெருகி வருகின்றன. இலஞ்சம், ஊழல், மோசடி, கொள்ளை, பாலியல் வன்முறைகள், சிசுக்கொலைகள், முதியோர் கருணைக் கொலைகள், நம்பிக்கை துரோகம்,  போன்ற அனைத்து தீமைகளையும் ஒழிக்க தனிமனிதன் திருந்தினால்தான் முடியும். தனிமனிதன் திருந்தவேண்டும் என்றால் மனிதனுக்குள் உண்மையான இறைநம்பிக்கை விதைக்கப்பட வேண்டும். படைத்த இறைவனைப் பற்றிய உண்மையான நம்பிக்கையை பகுத்தறிவு ஏற்றுக்கொள்ளும் விதத்தில் விதைக்க வேண்டும்.

 அதாவது இவ்வுலகத்தைப் படைத்து பரிபாலித்து வரும் அந்த சர்வவல்லமை கொண்ட அந்த இறைவன் ஒரே ஒருவனே. அவன் மட்டுமே வணக்கத்துக்கு உரியவன். அவன் இவ்வுலகை ஒரு பரீட்சைக் கூடமாக ஆக்கியுள்ளான் இந்த தற்காலிக வாழ்வில் மனிதர்கள் செய்யும் பாவங்களுக்கு தண்டனையாக நரகமும் புண்ணியங்களுக்குப் பரிசாக சொர்க்கமும் மறுமையில் கிடைக்கும் என்ற உண்மையை மக்களுக்கு சிறுவயது முதலே ஊட்டி வளர்க்க வேண்டும்.   அப்போதுதான் உண்மையான இறையச்சம் உருவாகும்.

இறையச்சம் உண்டாக இறைவனை அறிவோம்

 படைத்த இறைவனைத் தவிர மற்றவை அனைத்தும் படைப்பினங்களே. இறைவன் அல்லாதவற்றைக் காட்டி அவற்றைக் கடவுள் என்று கற்பித்தால் இறைவனைப் பற்றிய மரியாதை உணர்வு மனித மனங்களில் இருந்து போய்விடுகிறது. தட்டிக்கேட்க யாரும் இல்லை என்ற உணர்வு மேலிடுவதற்கு இது முக்கியமான காரணம் ஆகும். இதனால் குற்றங்கள் செய்ய அஞ்சாத தலைமுறைகள்தான் உருவாகின்றன. இந்நிலை மாற படைத்த இறைவனின் உண்மைப் பண்புகளைக் கற்றுக் கொடுத்து அவனை நேரடியாக வணங்க கற்றுக்கொடுக்க வேண்டும்.

= சொல்வீராக: இறைவன் ஒருவனே, அவன் தேவைகள் அற்றவன் அவன் யாரையும் பெற்றேடுக்கவும் இல்லை. அவனையும் யாரும் பெற்றேடுக்கவும் இல்லை. அவனுக்கு நிகராக யாரும் எதுவும் இல்லை. (திருக்குர்ஆன் 112:1-4)

இறைவனின் தன்மைகளை இவ்வாறு புரிந்துகொண்டு இடைத்தரகர்களுக்கோ மூடநம்பிக்கைகளுக்கோ வீண் சடங்கு சம்பிரதாயங்களுக்கோ இடம் கொடாமல்  அவனை நேரடியாக வணங்க வேண்டும் என்று கற்பிக்கிறது இஸ்லாம். படைத்த இறைவன் நம்மை சதா கண்காணிக்கிறான் என்ற உணர்வு மனிதனுக்குள் விதைக்கப்படுமானால் அவன் வெளிப்படையான மற்றும் மறைவான பாவங்களில் இருந்து விலகி நிற்பான். குறைந்த பட்சம் அவற்றை செய்வதற்குத் தயங்குவான். உதாரணமாக இந்த உணர்வு நம் இளைஞர்களிடம் வந்து விட்டால் இரவில் இருளில் தனிமையில் ஆபாச வீடியோக்களை  பார்க்க மாட்டார்கள். 

இறைவனின் பரிந்துரைகளை அமுல்படுத்துவோம்!

தீமைகள் பெருகுவதற்கு அடுத்த காரணம் படைத்த இறைவன் வகுத்துத் தரும் வாழ்க்கைத் திட்டங்களையும் சட்டங்களையும் புறக்கணித்துவிட்டு மனிதன் மனம்போன போக்கில் உருவாக்கியவற்றை செயல்படுத்துவதுதான். மனிதனின் இயற்கையை நன்கறிந்தவன் இறைவன் மட்டுமே. அவன் நமக்கு வகுத்தளித்துள்ள வாழ்வியல் சட்டங்களையும் குற்றவியல் சட்டங்களையும் அமுல்படுத்தினாலே நாட்டில் குற்றங்கள் வெகுவாகக் குறைந்துவிடும். உதாரணமாக, இலஞ்ச ஊழல் மற்றும் விபச்சாரம் தொடர்பான இரு சட்டங்களை மட்டும் இங்கு காண்போம்.

நமது  நாட்டில் இலஞ்சம், மோசடி, திருட்டு, கொலை, கொள்ளை, பாலியல் குற்றங்கள் போன்றவை கட்டுக்கடங்காது பெருகுவதற்கு நமது நாட்டின் குற்றவியல் சட்டங்கள் மிகவும் துணை போகின்றன. திருடனுக்கும் மோசடிக்காரர்களுக்கும் காமுகர்களுக்கும் கருணை காட்டும்விதம் அவை அமைந்துள்ளதால் திருடர்கள் மீண்டும் மீண்டும் திருடுகிறார்கள், கற்பழிப்போர் அச்சமின்றி நடமாடுகிறார்கள் என்பது மட்டுமல்ல சிறைச்சாலைகளில் இருந்து வெளியே வரும்போது புதுப்புது கலைகளையும் கற்றுக்கொண்டு வருகிறார்கள். ஆனால் இறைவன் வழங்கும் குற்றவியல் சட்டம் திருடனின் குற்றம் நிரூபிக்கப்பட்டால் அவனது முன்கையை வெட்டிவிடச் சொல்கிறது. அதே போல் விபச்சாரக் குற்றவாளிகளை சாட்டையடி அல்லது மரணதண்டனைக்கு உட்படுத்தச் சொல்கிறது. இந்த தண்டனைகளை பொதுமக்கள் சாட்சியாக நிறைவேற்றச் சொல்கிறது!

இவற்றை நடைமுறைப்படுத்தி  இன்று தொலைக்காட்சிகளில் ஒளிபரப்பினால் என்ன நடக்கும்?..... சற்று யோசித்துப் பாருங்கள்! திருடர்களும் காமவெறியர்களும் உண்மையாக தண்டிக்கப்படுவார்கள் என்பது மட்டுமல்ல நாட்டுமக்களுக்கும் ஒரு பாடமாக அமையும். இச்சட்டம் அமலுக்கு வந்தால் இன்று நீங்கள் காண்பதுபோல் குற்றங்கள் மலிந்து தலைவிரித்தாடும் நிலையையோ குற்றவாளிகளும் ஊழல்களில் ஊறித்திளைத்தவர்களும் நாட்டு மக்களை மிரட்டி வாழும் நிலையையோ காணமுடியாது.

ஆக, இஸ்லாம் என்பது நம்மைப்படைத்த இறைவன் இந்த பூமியில் நாம் அமைதியாக வாழவேண்டும் என்பதற்காக அவனே வகுத்தளிக்கும் வாழ்வியல் கொள்கை. தனி நபர் ஒழுக்கத்தை இது அடிப்படையாகக் கொண்டது. இந்த மண்ணில் அமைதியையும் தர்மத்தையும் மக்கள் தாங்களாகவே நிலைநாட்ட உதவும் அருமையான அற்புதமான பரிந்துரைகளை இறைவன் அவனது இறுதி வேதம் திருக்குர்ஆன் மூலமும் அவனது தூதர் முஹம்மது நபி அவர்களின் வாழ்க்கை நடைமுறை மூலமும் உலகோருக்கு வழங்கியுள்ளான் என்பதை ஆராய்வோர் அறியலாம்! நம்மை அடக்கி ஆண்ட அந்நியர்களிடம் இருந்து நாடு சுதந்திரம் அடைந்த நன்னாளில் ஒழுக்க வீழ்ச்சியில் இருந்து பாரதத்தைக் காத்து உண்மையாகவே நன்மை வாய்ந்த நாடாக மாற்ற சபதம் ஏற்போம். 
===============
படைத்தவனை அறிவதற்கே பகுத்தறிவு
http://quranmalar.blogspot.in/2016/09/blog-post_12.html

இரவல் தந்தவன் கேட்கின்றான்.. கொடுக்கத் தயாரா?

நம்மில் ஒவ்வொருவருக்கும் வாய்த்துள்ள உடல், பொருள் ஆவி என எதுவுமே நமதல்ல. இதன் உண்மை உரிமையாளன் இறைவன்தான் என்பதை நாம் அறிவோம். ஆனாலும் நமக்கு இரவலாக இறைவன் தந்துள்ள இவற்றில் எதையாவது திருப்பிக் கேட்டால் அதை திருப்பிக் கொடுக்க நம்மில் யாருக்குத்தான் எளிதாக மனது வரும்? உதாரணமாக நம்மிடம் யாசிக்க யாராவது ஏழைகள் வந்துவிட்டால் அல்லது நம்மிடம் உபரியாக உள்ள செல்வத்தின்பால் தேவையுடையவர்கள் நம்மிடம் வந்து இறைஞ்சிக் கேட்க வந்துவிட்டால் நம் மனநிலை எப்படி மாறுதல் அடைகிறது? நாம் சுயபரிசோதனை செய்யக் கடமைப்பட்டுள்ளோம்.

இறைத் தூதர்களில் ஒருவரான இப்ராஹீம்(அலைஹிஸ்ஸலாம் - அவர்மீது இறைவனின் சாந்தி உண்டாகுக) அவர்களிடம் இறைவன் கேட்டது ஆச்சரியமான ஒன்று! ஆம், அவர் தள்ளாத வயதில் அற்புதமாகப் பெற்றெடுத்த மகனையல்லவா இறைவன் தனக்காக தியாகம் செய்யுமாறு கேட்டான்! அதுவும் அந்த ஆருயிர் மகனை அறுத்துப் பலியிடுமாறு இறைவன் பணித்தான்! அதையும் எவ்விதத் தயக்கமும் இன்றி நிறைவேற்றத் துணிந்தார் இப்ராஹீம்(அலை) அவர்கள். உடனேயே இறைவன் அவரது பரீட்சையில் அவர் வெற்றிபெற்று விட்டதை அறிவித்து அதற்குப் பகரமாக இரு ஆட்டை அறுத்துப் பலியிடுமாறு பணித்தான்

இந்த விவரங்கள் திருக்குர்ஆனின் இவ்வாறு கூறப்படுகிறது.

என் இறைவா! எனக்கு நல்லொழுக்கம் உடையவரை (வாரிசாகத்) தருவாயாக! (என்று இப்ராஹீம் கேட்டார்.) அவருக்கு சகிப்புத்தன்மை மிக்க ஆண் குழந்தை பற்றி நற்செய்தி கூறினோம். அவருடன் உழைக்கும் நிலையை அவர் (இஸ்மாயீல்) அடைந்த போது என் அருமை மகனே! நான் உன்னை அறுப்பது போல் கனவில் கண்டேன். நீ என்ன கருதுகிறாய் என்பதைச் சிந்தித்துக் கூறு'' என்று கேட்டார்.

என் தந்தையே! உங்களுக்குக் கட்டளையிடப்பட்டதைச் செய்யுங்கள்! அல்லாஹ் நாடினால் என்னைப் பொறுமையாளனாகக் காண்பீர்கள்'' என்று பதிலளித்தார்.

 இருவரும் கீழ்ப்படிந்து (தமது) மகனை அவர் முகம் குப்புறக் கிடத்திய போது, இப்ராஹீமே! அக்கனவை நீர் உண்மைப்படுத்தி விட்டீர். நன்மை செய்வோருக்கு இவ்வாறே நாம் கூலி வழங்குவோம்'' என்று அவரை அழைத்துக் கூறினோம். இது தான் மகத்தான சோதனை. பெரிய பலிப்பிராணியை அவருக்குப் பகரமாக்கினோம்.பின்வருவோரில் அவரது புகழை நிலைக்கச் செய்தோம். இப்ராஹீமின் மீது ஸலாம் உண்டாகும்! நன்மை செய்வோருக்கு இவ்வாறே கூலி வழங்குவோம். அவர் நம்பிக்கை கொண்ட நமது அடியார்களில் ஒருவர். (அல்குர்ஆன் 37 : 100-111)

 அந்த தியாகச் செம்மலின் இச்செயலை உலகுள்ளவரை மனிதகுலம் என்றும் நினைவு கூர வேண்டும் அதிலிருந்து இறைவனுக்காக அனைத்தையும் அர்ப்பணிக்கும் பாடத்தை அவர்கள் பெறவேண்டும் என்பதற்காகவே வருடத்தில் ஒருமுறை அந்நாளைத் தியாகத் திருநாளாகக் கொண்டாடும்படி பணித்தான்.

தியாகத்தின் ஆண்டுவிழா பக்ரீத்

இத்தியாகத்தின் ஆண்டுவிழாவைக் கொண்டாடும் முகமாக வசதியுள்ள அனைத்து இறைவிசுவாசிகளும் தங்களால் இயன்ற ஒரு ஆட்டையோ மாட்டையோ ஒட்டகத்தையோ பலிகொடுத்து அதன் இறைச்சியை உறவினர்களோடும் எழைகளோடும் பங்கிட்டு உண்ணுமாறு பணித்துlள்ளாள்ளான் இறைவன். மாட்டையும் ஆட்டையும் ஏழு பேர் சேர்ந்து கூட்டாகவும் பலி கொடுக்கலாம். இன்று செல்வ வளமுள்ள நாடுகளில் இவ்வாறு பலி கொடுக்கப்பட்ட கால்நடைகளின் இறைச்சி பதப்படுத்தப் பட்டு   ஏழை நாடுகளில் உள்ள மக்களிடையே விநியோகம் செய்ய அனுப்பி வைக்கப்படுகிறது. ஏழைகளின் உணவுத் தேவை நிறைவேறுதல், சகோதர உணர்வு பகிர்தல் உறவினர்களோடு உறவைப் புதுப்பித்தல் என்பன போன்ற பல நன்மைகளை இந்நாள் தாங்கி வந்தாலும் இறைவன் முக்கியமாக பார்ப்பது நம் இறையச்ச உணர்வைத்தான். இதோ தனது திருமறையில் கூறுகிறான்:

= அவற்றின் மாமிசங்களோ, அவற்றின் இரத்தங்களோ அல்லாஹ்வை அடைவதில்லை. மாறாக உங்களிடமுள்ள (இறை) அச்சமே அவனைச் சென்றடையும். அல்லாஹ் உங்களுக்கு நேர் வழி காட்டியதற்காக அவனை நீங்கள் பெருமைப்படுத்திட இவ்வாறே அதை அவன் உங்களுக்குப் பயன்படச் செய்தான். நன்மை செய்வோருக்கு நற்செய்தி கூறுவீராக! (அல்குர்ஆன் 22 : 37)

தியாகத் திருநாள் தாங்கி நிற்கும் பாடங்கள்

இத்தியாகத்திருநாளில் முக்கியமாக நாம் பெறவேண்டிய பாடங்கள் இவையே:

= இந்த தற்காலிக உலகம் என்ற பரீட்சைக் கூடத்தில் நம்மைப் பரீட்சிப்பதற்காக நம்மிடம் அமானிதமாகத் தரப்பட்டுள்ளவையே நமது உயிரும், உடலும், உறவுகளும், உடமைகளும். இவற்றை நமது என்று சொல்லிக் கொண்டாலும் இவற்றின் உண்மை உரிமையாளன் இறைவன் மட்டுமே.

= இரவல் தந்தவன் இவற்றைத் திருப்பிக் கேட்கும்போதும் எடுக்கும்போதும்  நாம் உணர்ச்சிவசப்பட்டு ஏசுவதோ அவனது சாபத்தைப் பெற்றுத் தரும் வார்த்தைகளோ உச்சரிப்பதோ கூடாது. அவ்வாறு நாம் அவற்றை இழக்க நேரிடும்போது பொறுமையை மேற்கொள்வதோடு இறைவன் இச்சோதனைக்கு நிச்சயமாக மறுமையில் பரிசு தருவான் என்ற உறுதியான நெஞ்சோடு இவற்றை எதிர்கொள்ள வேண்டும்.

2:155.-157.: ஓரளவு அச்சத்தாலும், பசியாலும் செல்வங்கள், உயிர்கள், மற்றும் பலன்களைச் சேதப்படுத்தியும் உங்களைச் சோதிப்போம். பொறுத்துக் கொண்டோருக்கு நற்செய்தி கூறுவீராக! தமக்கு ஏதேனும் துன்பம் ஏற்படும் போது ''நாங்கள் அல்லாஹ்வுக்கே உரியவர்கள்; நாங்கள் அவனிடமே திரும்பிச் செல்பவர்கள்'' என்று அவர்கள் கூறுவார்கள். அவர்களுக்கே தமது இறைவனின் அருள்களும், அன்பும் உள்ளன. அவர்களே நேர்வழி  பெற்றோர்.  

= எந்த அளவுக்கு இறைவனுக்கு நாம் இறைவனுக்கு நெருக்கமானவர்களாக ஆகிறோமோ அந்த அளவுக்கு அதிகமாக நாம் சோதிக்கப்படுவோம். எந்த அளவுக்கு நாம் சோதிக்கப்படுகிறோமோ அந்த அளவுக்கு இறைவனிடம் நமக்கு வெகுமதிகளும் உயர் பதவிகளும் காத்திருக்கின்றன.

= இப்ராஹீம்(அலை) அவர்கள் தனது ஆருயிர் மகனை இறைக் கட்டளைக்காக பலி கொடுக்கத் துணிந்தார்கள். நாம் குறைந்த பட்சம் நம் தேவை போக மேல்மிச்சமாக நம்மிடம் முடங்கிக் கிடக்கும் பொருளாதாரத்தை இறைவழியில் அர்பணிக்க முன்வரவேண்டும்.
=========== 
உணவுக்காக உயிர்களைக் கொல்வது பாவமா? 
http://quranmalar.blogspot.in/2012/10/blog-post_5399.html
நல்லொழுக்கம் பேணுதலே இஸ்லாம் 
http://quranmalar.blogspot.in/2015/06/blog-post_11.html

நாம் பிறந்த காரணத்தை அறிவோமா?

நாம் பிறந்த இடத்தையோ, நாம் பிறந்த நாளையோ, ஏன் நம் பெற்றோர்களையோ  கூட  நாம் தேர்ந்தெடுத்து இங்கு வரவில்லை என்பது உறுதி.  நாமாக விருப்பப்பட்டு நாமே பிறந்து இங்கு வந்தோமா என்றால் அதுவும் இல்லை.
பிறகு எதற்காக நாம் இங்கு வந்தோம்? நம் வாழ்வும் மரணமும் எதற்காக? இதை பற்றி சற்று சிந்தித்துப் பார்க்கலாமே, வாருங்கள்..
நோக்கமின்றி எதுவுமில்லை!
நம்மை சுற்றிப்  பரவிக்கிடக்கும் எண்ணற்ற பொருட்களை சற்று பாருங்கள். நாம் காணும் இயற்கைப் பொருட்களிலோ அல்லது நம்மால்  தயாரிக்கப்பட்ட பொருட்களிலோ நோக்கம் இல்லாத ஒரு பொருளையும்  நம்மால் காணமுடிகிறதா?  சரி,  நம் உடல் உறுப்புகளையே  எடுத்துக் கொள்ளுங்களேன்! நோக்கம் இல்லாத ஏதாவது ஒரு உறுப்பை  காட்டுங்கள் பார்ப்போம்!
நாம் தயாரித்த பொருட்கள் அனைத்திற்கும் பின்னால் நோக்கம் இருக்கும்போது, நம் உடல் உறுப்புகள் அனைத்திற்கும் பின்னால் நோக்கம் இருக்கும்போது, இயற்கை வளங்கள் அனைத்திற்கும் பின்னால் நோக்கம் இருக்கும்போது, உலகெங்கும் பரவிக்கிடக்கும் இவ்வளவு பெரிய மனிதகுலம் மட்டும் எந்த ஒரு நோக்கமும் இல்லாமல் வாழ்கிறது என்று எண்ணினால், அது  சரியாக இருக்க முடியுமா?

நாம் வாழ்கின்ற இந்த வாழ்க்கையின் நோக்கம்தான் என்ன?...
பெயரும் புகழும் பெறுவதற்கா?  உல்லாசமாக இருப்பதற்கா?..  செல்வந்தனாக வாழ்வதற்கா?..  இவை மட்டும்தான் வாழ்க்கையின் நோக்கம் என்றால், ஐந்தறிவு உள்ள மிருகங்களுக்கும் ஆறறிவு பெற்ற மனிதனுக்கும் என்ன வேறுபாடு?  இவற்றுக்கெல்லாம் அப்பால் நம் வாழ்விற்கு பின்னால் ஒரு உன்னத நோக்கம் இருக்க வேண்டும் என்றல்லவா நம் பகுத்தறிவு கூறுகிறது.. சற்று சிந்திப்போமே!
எனது வாழ்வின் நோக்கத்தை தீர்மானிப்பது யார்?
'நான்தான் என் வாழ்வின் நோக்கத்தை தீர்மானிப்பேன்!' என்று நீங்கள் கூறலாம். உதாரணமாக ஒரு பேனாவை எடுத்துக்கொள்வோம். அது தயாரிக்கப்பட்டதன் உண்மையான நோக்கம் என்ன? நாம் சில சமயம் பேனாவை நம் காது குடைவதற்காக பயன்படுத்துவதுண்டு. அதற்காக பேனா காது குடைவதற்காக தயாரிக்கப்பட்டது என்று நாம் கூறமாட்டோம். பேனா எழுதுவதற்காகத்தான்  தயாரிக்கப்பட்டது என்பதை உறுதியாக அறிவோம். ஆனால் அதைத் தீர்மானித்தது யார்?
அதை பயன்படுத்துபவரா? அல்லது அதனை விற்பனை செய்பவரா? அல்லது அதனைத் தயாரித்தவரா?
கண்டிப்பாக அதனை யார் முதன்முதலில் தயாரித்தாரோ அவர்தானே அதன் உண்மையான நோக்கத்தை தீர்மானிப்பவராக இருக்க முடியும்?   இந்த விஷயத்தை நமக்கும் பொருத்திப் பார்ப்போமே!

நாம் ஒவ்வொருவரும் நம் வாழ்க்கையின் நோக்கமாக வெவ்வேறு  காரணங்களை கூறலாம்.  ஆனால் அவையெதுவும் ஒருபோதும் நம் வாழ்க்கையின் உண்மையான நோக்கமாகாது.  மாறாக, யார் நம்மை படைத்தானோ, யார் நமக்கு இந்த வாழ்வைக் கொடுத்தானோ அவன்தான் நம் வாழ்க்கையின் உண்மையான நோக்கத்தை தீர்மானிக்க முடியும் என்பது தெளிவு!
நம்மை படைத்தவன் ஒருவன் உண்டா?
நாம் ஒரு பொருளை, ஒரு வாகனத்தை அல்லது ஒரு கட்டிடத்தை பார்க்கும்பொழுது அதை தயாரித்த ஒரு தனி மனிதனோ அல்லது நிறுவனமோ அதற்குப் பின்னால் இருப்பதை நம்மால் மறுக்க முடியாது. இந்த பிரபஞ்சம்  சீராக ஒழுங்குடன் ஒரு அழகிய கட்டமைப்புடன் இயங்குவதை நாம் காணலாம். உதாரணமாக இன்றிலிருந்து அடுத்த நூறு ஆண்டுகளுக்கு பிறகு நடைபெறவுள்ள சூரிய சந்திர கிரகணத்தின் நேரத்தையும் சூரியன் உதிக்கும் மற்றும் மறையும் நேரத்தையும் மிக துல்லியமாக இன்றே நம்மால் கணிக்க முடிகிறது என்பதை அறிவோம். இது பிரபஞ்சத்தில் உள்ள நட்சத்திரங்களும் கோள்களும் ஒரு ஒழுங்கான கட்டமைப்பில் இயங்கினால் மட்டுமே இது சாத்தியமாகும். இந்த ஒழுங்கும் கட்டமைப்பும் தானாகத் தோன்ற இயலுமா என்று சிந்தித்துப்பாருங்கள்.

ஒரு சுவற்றின் மீது நாம் பல வண்ணத் திரவங்களை வேகமாக வீசினால் அது ஓர் பறவையை போன்றோ அல்லது ஓர் மலரை போன்றோ தோற்றம் அளிக்க வாய்ப்புண்டு. ஆனால் மிக பிரபலமான மோனாலிசா  ஓவியம் அங்கு தோன்ற வாய்ப்பே இல்லை.  ஒரு தலைசிறந்த ஓவியன்தான் அந்த ஒவியத்தை வரைந்திருக்க  முடியும் என்று ஒத்துக் கொள்ளும் நாம் மோனாலிசா ஓவியத்தை விட மிக நுட்பமான இந்த பிரபஞ்சம் மட்டும் தானாக தோன்றியது என்று கூறுவது எவ்வாறு பகுத்தறிவாகும்? நிச்சயமாக இந்த பிரபஞ்சத்தை படைத்த ஒரு மாபெரும் சக்தி இருக்க வேண்டும் என்பதுதானே பகுத்தறிவு நமக்கு கூறும் உண்மை!
நம் உடல் என்ற அற்புதமும் அது வசிக்கும் இந்தப் பிரபஞ்சம் என்ற மாபரும் அற்புதங்களின் தொகுப்பும் தானாகவோ தற்செயலாகவோ உருவாகவோ தொடர்ந்து இயங்கவோ முடியாது என்பது திண்ணம்! இதற்குப் பின்னால் ஒரு அளப்பரிய தன்னிகரற்ற சக்தியும் நுண்ணறிவும் அதிபக்குவமான திட்டமிடலும் அவற்றை அயராது இயக்குதலும் அவசியம் என்பதை பகுத்தறிவு நமக்கு எடுத்துரைக்கிறது. அந்த தன்னிகரற்ற சக்தி என்பது நம்மைப்போல் பலவீனமான ஒரு மனிதனைப் போலவோ அல்லது நம்மைவிடத் தாழ்ந்த ஒரு ஜீவியாகவோ அல்லது ஒரு வெறும் உணர்வற்ற ஒருஜடப்போருளாகவோ இருக்க முடியாது என்பதும் அதே பகுத்தறிவு நமக்குச்சொல்லும் பாடமாகும். அந்த தன்னிகரற்ற சக்தியையே நாம் தமிழில் கடவுள் அல்லது இறைவன் என்றும் ஆங்கிலத்தில் காட் என்றும் அரபு மொழியில்அல்லாஹ் என்றும் நாம் அழைக்கிறோம்.
மனிதனுக்கு இறை வழிகாட்டல் அவசியமா?
மனிதனை ஒரு இயந்திரம் என்று அழைப்போமேயானால், உலகிலேயே மிகவும் அதிநவீனமான, சிக்கலான இயந்திரம் மனிதன்தான். ஏனெனில், ஏனைய இயந்திரங்களுக்கு இல்லாத அறிவாற்றலும், உணர்ச்சிகளும் மனிதனுக்கு உள்ளன.
நாம் பயன்படுத்தும் ஸ்கூட்டர் அல்லது காரின்  டயருக்கு காற்றடிக்கும் போது, அந்த வாகனத்தை தயாரித்தவர் எவ்வளவு காற்றழுத்தம் இருக்க வேண்டும்  என்று சொல்கிறாரோ அந்த அளவிற்குத்தான் நாம் காற்றடிப்போம். மாறாக, நம் வாகனம் என்பதற்காக, நம் இஷ்டம் போல காற்றடிப்பதில்லை. இப்படி ஒரு சாதாரணமான விடயத்திற்கே வாகனத்தை தயாரித்தவரின் வழிகாட்டல் தேவைப்படுகிறது என்றால், எண்ணற்ற சிக்கல்களும் நுட்பமும் நிறைந்த மனிதன் என்ற இந்த  இயந்திரத்திற்கு அதை உண்டாக்கியவனின்  வழிகாட்டல் அவசியமில்லை என்று சொல்வது பகுத்தறிவாகுமா?
மனிதனுக்கான  படைத்தவனின் வழிகாட்டல் எங்கே கிடைக்கும்?
ஏதேனும் ஒரு அதிநவீன இயந்திரத்தை பெரும் விலைகொடுத்து வாங்குகிறோம் என்று வைத்துக்கொள்ளுங்கள். அந்த இயந்திரத்திலிருந்து உரிய முறையில் நாம் பயனடைய வேண்டுமானால் அதற்கு அதன் பயன்பாடு பற்றிய நல்ல செயல்முறை விளக்கமும் (demo), தொடர்ந்து அந்த  இயந்திரத்தை எவ்வாறு பயன்படுத்த வேண்டும் என்பதைக் கற்று தரும் கையேடும் (Instruction Manual) இன்றியமையாதவை என்பதை நாம் அறிவோம். அந்த வகையில் நம்மில் ஒவ்வொருவருக்கும் வாய்த்துள்ள விலை மதிக்க முடியாத பொக்கிஷமாக அமைந்திருப்பவை நம் உடலும் உள்ளமும். இவ்வுலகையும் அதில் உள்ள்ளவற்றையும் அதிபக்குவமாகப் படைத்தவன் நமகென்று ஒரு வழிகாட்டுதலைத் தராமல் 'அம்போ' என்று விட்டுவிடுவானா?
ஆம் அன்புக்குரியவர்களே,  இந்த மாபெரும் பிரபஞ்சத்தையும் அதில் உள்ளவற்றையும் மனிதனுக்கு பயனளிப்பதற்கென்றே படைத்து பரிபாலித்து வரும் அந்த அளவற்ற அருளாளன் அவனுக்கு நேரிய முறையில்
வழிகாட்டுவதற்காக மிகச் சிறப்பான ஏற்பாடுகள் செய்துள்ளான். நமது படைப்பின் நோக்கம், நாம் இங்கு எவ்வாறு வாழவேண்டும், இந்த வாழ்க்கைக்குப் பின் நாம் எங்கே போகிறோம் என்பன போன்ற விடயங்களைக் கற்றுத்தரவும் நமக்கு வாழ்க்கை முன்மாதிரிகளாக விளங்கவும் வேண்டி மனிதர்களில் புனிதர்களைத் தேர்ந்தெடுத்து அவர்களைத் தன் தூதர்களாக நியமித்து அனுப்பியுள்ளான்.
அந்த சிறந்த மனிதர்களே இறைதூதர்கள் என்று அறியப்படுகின்றனர். இந்த இறைதூதர்கள் மூலமாக நேர்வழியை கற்று தரும் கையேடுகளை வழங்கினான். இந்த கையேடுகளே இறை வேதங்கள்.

நோவா (Noah), ஆபிரகாம் (Abraham), தாவுது (David), சாலமன் (Solomon), மோசஸ் (Moses) மற்றும் இயேசுகிறிஸ்து (Jesus Christ) போன்றோர் இறைவனால் அனுப்பப்பட்ட இறைத்தூதர்களில் சிலர்.  அந்த வரிசையில் இறுதியாக இவ்வுலகுக்கு அனுப்பப்பட்ட இறைத்தூதர்தான் முஹம்மது நபி அவர்கள். அவர்கள் மூலமாக இறைவன் அருளிய  வேதம்தான் திருக்குர்ஆன். திருக்குர்ஆன் ஒரு குறிப்பிட்ட நாட்டினருக்கோ மொழியினருக்கோ சமூகத்துக்கோ அல்லது முஸ்லிம்களுக்கு  மாத்திரமோ அருளப்பட்டது அல்ல. மாறாக அகில உலக மக்களுக்கும் பொதுவாக அவர்களைப் படைத்தவனால் அருளப்பட்ட வழிகாட்டி நூலாகும்.

நம் வாழ்க்கையின் நோக்கத்தை நமக்கு கற்று தருவது மட்டுமல்லாமல், இந்த உலகில் நிம்மதியாக, சந்தோஷமாக வாழ, திருக்குர்ஆன் ஒரு அற்புதமான வாழ்க்கை திட்டத்தை முன்வைக்கிறது. வறுமை, பெருகி வரும் குற்றங்கள், வன்முறை, ஊழல் இப்படி எத்தனையோ பிரச்சினைகள்  மனித சமுதாயத்தை அலைக்கழித்துக் கொண்டிருக்கின்றன. இந்த சமுதாய பிரச்சனைகளுக்கும், தனி மனித பிரச்சனைகளுக்கும் இறைவன் தரும் தீர்வுகளைத் தாங்கி நிற்கிறது திருக்குர்ஆன் என்பதை நீங்கள் அறிவீர்களா?
ஆராய்ச்சிக்கு அழைப்பு
எதையும் கண்மூடித்தனமாக நம்பாமல், திருக்குர்ஆனை ஆராய்ந்து படித்து, சிந்திக்க இறைவன் முழு மனித சமுதாயத்திற்கும் அறைகூவல் விடுக்கிறான்.
"அவர்கள் இந்த குர்ஆனை (கவனமாக) சிந்திக்க வேண்டாமா, (இது) இறைவன் அல்லாத பிறரிடமிருந்து வந்திருந்தால் இதில் ஏராளமான முரண்பாடுகளை அவர்கள் கண்டிருப்பார்கள்." (திருக்குர்ஆன் 4:82)

திருக்குர்ஆனில் விசேஷமாக அப்படி என்னதான் உள்ளது? படித்துதான் பாருங்களேன்!
===========
நல்லொழுக்கம் பேணுதலே இஸ்லாம் 
http://quranmalar.blogspot.in/2015/06/blog-post_11.html
இஸ்லாம் ஏன் எதிர்ப்புக்குள்ளாகிறது?
http://quranmalar.blogspot.in/2012/11/blog-post_24.html

திருக்குர்ஆனில் வன்முறையைப் புகுத்தும் முயற்சி

 இஸ்லாத்தின் மீது குற்றச்சாட்டுகள் வைப்பவர்கள் பலர் திருக்குர்ஆனில் முஸ்லிம் அல்லாதவர்களை  தாக்கத் தூண்டும் பல வசனங்கள் இருப்பதாக வாதிடுகிறார்கள்.  அதற்காக அவர்கள் திருக்குர்ஆனிலிருந்து சில வசனங்களை எடுத்துக் காட்டுகிறார்கள். உதாரணமாக:

= "ஆகவே அவர்களை கண்டவிடமெல்லாம் வெட்டுங்கள்." (திருக்குர்ஆன் 2:191)
= "சிறப்புற்ற (இந் நான்கு) மாதங்கள் சென்றுவிட்டால் இணைவைப்பவர்களைக் கண்ட இடமெல்லாம் வெட்டுங்கள்; அவர்களைச் சிறைப்பிடியுங்கள்; அவர்களை முற்றுகையிடுங்கள். ஒவ்வொரு பதுங்குமிடத்திலும் அவர்களுக்காக நீங்கள் பதுங்கியிருங்கள். அவர்கள் பாவத்திலிருந்து விலகி (நம்பிக்கை கொண்டு) தொழுகையையும் கடைப்பிடித்து, ஜகாத்தும் கொடுத்து வந்தால் அவர்களை அவர்கள் வழியில் விட்டுவிடுங்கள். நிச்சயமாக அல்லாஹ் மிக்க மன்னிப்பவனாகவும் கிருபையுடையவனாகவும் இருக்கின்றான்." (திருக்குர்ஆன் 9:5)

வசனங்களும் சந்தர்ப்ப சூழல் ஒப்பீடும்
எந்த ஒரு வசனத்தையும் சரியாகப் புரிந்து கொள்ள வேண்டுமானால் அந்த வசனம் பயன்படுத்தப்பட்ட  சந்தர்ப்ப சூழலை அறிவது மிகவும் அவசியமாகும். உதாரணமாக 'நான் உன்னை கொன்னுடுவேன்'  என்று ஒருவர் சொல்வதாக வைத்துக் கொள்வோம். இந்த வாசகம் நகைச்சுவையாக சொல்லப்பட்டதா அல்லது சீரியஸாக சொல்லப்பட்டதா என்பதை அறிய, இந்த வாசகம் யார் யாரைப் பார்த்து சொன்னார்கள், எப்போது சொன்னார்கள் என்ற சந்தர்ப்ப சூழ்நிலை (context)  அறிவது மிக மிக முக்கியம் ஆகும்.
 எந்த ஒரு புத்தகம் ஆனாலும் அது மத நூலே ஆனாலும் சரி இல்லாவிடினும் சரி,  சந்தர்ப்ப சூழலை ஒப்பிடாமல் வாசித்தால் தவறான பொருளையே தரும் அல்லது தவறாகவே புரிந்து கொள்ளப்படும். இதைப் புரிந்து கொள்வதற்கு ஒரு சில உதாரணங்களை இங்கு கவனிப்போம்:
பைபிள்:
பூமியின்மேல் அக்கினியைப் போட வந்தேன், அது இப்பொழுதே பற்றி எரிய வேண்டுமென்று விரும்புகிறேன். 
50 ஆகிலும் நான் முழுகவேண்டிய ஒரு ஸ்நானமுண்டு அது முடியுமளவும் எவ்வளவோ நெருக்கப்படுகிறேன். 
51 நான் பூமியிலே சமாதானத்தை உண்டாக்க வந்தேன் என்று நினைக்கிறீர்களோ? சமாதானத்தையல்ல, பிரிவினையையே உண்டாக்க வந்தேன் என்று உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன். 
52 எப்படியெனில், இதுமுதல் ஒரே வீட்டிலே ஐந்துபேர் பிரிந்திருப்பார்கள், இரண்டுபேருக்கு விரோதமாய் மூன்றுபேரும், மூன்றுபேருக்கு விரோதமாய் இரண்டுபேரும் பிரிந்திருப்பார்கள். 
53 தகப்பன் மகனுக்கும் மகன் தகப்பனுக்கும், தாய் மகளுக்கும் மகள் தாய்க்கும், மாமி மருமகளுக்கும் மருமகள் மாமிக்கும் விரோதமாய்ப் பிரிந்திருப்பார்கள் என்றார் இயேசு.  லூக்கா 12:49-53
"யாதொருவன் என்னிடத்தில் வந்து, தன் தகப்பனையும் தாயையும் மனைவியையும் பிள்ளைகளையும் சகோதரனையும் சகோதரிகளையும், தன் ஜீவனையும் வெறுக்காவிட்டால் எனக்குச் சீஷனாயிருக்கமாட்டான்." லூக்கா 14:26
"அன்றியும் தங்கள்மேல் நான் ராஜாவாகிறதற்கு மனதில்லாதிருந்தவர்களாகிய என்னுடைய விரோதிகளை  இங்கே கொண்டுவந்து, எனக்கு முன்பாக வெட்டிப்போடுங்கள் என்றார்" லூக்கா 19:27
ஒருவர் மேல் உள்ள வசனங்களை மட்டும் வாசிப்பதாக இருந்தால், இயேசு அனைவர் மீதும் வெறுப்பையும் வன்முறையையும் ஊக்குவித்ததாகவே புரிந்து கொள்வார். கிறிஸ்தவர்கள் இந்தப் புரிதலை ஒப்புக் கொள்வார்களா?
பகவத் கீதை:
"ஆத்மா நிலையானது, அழியாதது! உடல் வடிவம் தான் முடிவடையும். ஆதலால் பாரதா, போர் செய்!" 2:18
"(போரில்) கொல்லப்பட்டால் சொர்க்கம் செல்வாய், வென்றால் உலகம் ஆள்வாய். ஆதலால் போர் செய்ய துணிந்து எழுந்து நில்."  2:37
"வேத வன்னியே! வேதங்களை விமர்சிப்போரை, வெட்டி, கிழித்து, தீயால் சுட்டெரித்து தீக்கிரைக்காக்கி சாம்பலாக்கு!" அதர்வ வேத மந்திரம்  12/5/62
யாராவது மேல் உள்ள வசனத்தை மட்டும் படித்தால், கிருஷ்ணன் போரையும் வன்முறையையும் ஊக்குவித்ததாகவே புரிந்து கொள்வார்.  இந்துக்கள் இந்தப் புரிதலை ஒப்புக் கொள்வார்களா?
கார்ல் மார்க்ஸ் எழுதிய தாஸ் காப்பிடல்
கார்ல் மார்க்ஸ் எழுதிய தாஸ் காப்பிடல் (மூலதனம்) ஒரு மத நூல் அல்ல. கம்யூனிச சித்தாந்த நூல். அந்த நூலில், கார்ல் மார்க்ஸ் இவ்வாறு எழுதுகிறார்:
"வன்முறைதான் புதிய சமூகத்தை பிரசவிக்கப் போகும் பழைய சமூகத்தின் மகப்பேறு மருத்துவர்." அத்தியாயம் 31, பக்கம் 534 (ஆங்கில பதிப்பு).
யாரேனும் மேல் உள்ள வசனத்தை மட்டும் வாசித்தால் காரல் மார்க்ஸ் வன்முறையைத் தூண்டினார் என்று புரிந்து கொள்வார்கள். ஒரு கம்யூனிஸ்ட் இதை ஒப்புக் கொள்வாரா?

சரி இனி திருக்குர்ஆனுக்கு வருவோம்.
மற்ற புத்தகங்களைப் போலவே திருக்குர்ஆனையும் சந்தர்ப்ப சூழல் ஒப்பீடு செய்து வாசித்தால் மட்டுமே அவற்றின் சரியான விளக்கங்களைப் பெற முடியும். ஒரு சில உதாரணங்கள் மூலம் இதைப் புரிந்து கொள்ள முயல்வோம்.
ஒரு முஸ்லிம் ஐவேளை தொழுகை செய்ய வேண்டும் என்பதை நீங்கள் அறிந்திருப்பீர்கள்.
திருக்குர்ஆனில் உள்ள ஒரு வசனம்:
"தொழுபவர்களுக்கு நாசம் தான்!" 107:4 
யாராவது  மேலுள்ள வசனத்தை மட்டும் வாசித்தால் தொழுகை செய்பவர்களுக்கு நாசம் காத்திருக்கிறது. அதனால் யாரும் தொழக் கூடாது என்ற தவறான முடிவுக்குத்தான் வருவார்.

இந்த வசனமும் சந்தர்ப்ப சூழல் ஒப்பீடும்
"தொழுபவர்களுக்கு நாசம் தான்! அவர்கள் தம் தொழுகையில் அலட்சியமாய் இருக்கிறார்கள், அவர்கள் பிறருக்குக் காட்டுவதற்காகவே தொழுகின்றார்கள்." (திருக்குர்ஆன் 107:4,5, 6)
4,5,6 வசனங்களை சேர்த்து பார்க்கும் போது, அலட்சியமாய் பிறருக்குக் காட்டுவதற்காகவே தொழுகின்றவர்களை பற்றித் தான் நான்காம் வசனம் பேசுகிறது என்பது நமக்கு நன்றாக விளங்கும்.

திருக்குர்ஆனும் வன்முறையும்
எந்த புத்தகத்தை வாசித்தாலும், அந்த வசனங்களின் சந்தர்ப்ப சூழல் ஒப்பீட்டை  பார்க்காமல், நாம் ஒரு முடிவுக்கு வரக்கூடாது. இதை நாம் நன்றாக புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
திருக்குர்ஆனும் இதற்கு விதிவிலக்கு அல்ல. போர் தொடர்பான எல்லா திருக்குர்ஆன் வசனங்களுக்கும் இந்த விதி பொருந்தும். உதாரணமாக சில வசனங்களை காண்போம்.
ஆகவே அவர்களை கண்டவிடமெல்லாம் வெட்டுங்கள். (திருக்குர்ஆன் 2:191)

சந்தர்ப்ப சூழல் ஒப்பீடு
இந்த வசனத்தின் சந்தர்ப்ப சூழலை அறிய வேண்டுமானால், நாம் இந்த வசனத்தின் மேலேயும், கீழேயும் உள்ள வசனங்களை பார்க்க வேண்டும்.
உங்களை எதிர்த்து போர் புரிய முற்பட்டோரை அல்லாஹ்வுடைய பாதையில் நீங்களும் எதிர்த்து போர் புரியுங்கள். ஆனால், நீங்கள் எல்லை கடந்துவிட வேண்டாம். ஏனென்றால், நிச்சயமாக அல்லாஹ் அத்துமீறுபவர்களை நேசிப்பதில்லை. (திருக்குர்ஆன் 2:190)
ஆகவே அவர்களை கண்டவிடமெல்லாம் வெட்டுங்கள். உங்களை (உங்கள் ஊரிலிருந்து) அவர்கள் வெளியேற்றியவாறே நீங்களும் அவர்களை வெளியேற்றி விடுங்கள். (அவர்கள் செய்யும்) கலகம் கொலையை விட மிகக் கொடியது. ஆனால் (அவர்களில்) எவரேனும் அபயம் தேடி மஸ்ஜிதுல் ஹராமில் இருந்தால், அங்கு அவர்கள் உங்களை எதிர்த்து போர் புரிய முற்படும் வரையில் நீங்கள் அவர்களை வெட்டாதீர்கள். (அவ்விடத்திலும்) அவர்கள் உங்களை எதிர்த்து போர் புரிந்தால் நீங்களும் அவர்களை வெட்டுங்கள். அந்த நிராகரிப்பவர்களுக்கு (உரிய) கூலி இதுவே! (திருக்குர்ஆன் 2:191)
(இதன்) பின்னும் அவர்கள் (உங்களை எதிர்த்து போர் புரியாது) விலகிக்கொண்டால் (நீங்கள் அவர்களை வெட்டாதீர்கள்.) நிச்சயமாக அல்லாஹ் மிக மன்னிப்பவனாகவும், நிகரற்ற அன்புடையவனாகவும் இருக்கின்றான். (திருக்குர்ஆன் 2:192)
மேல் உள்ள வசனங்களை வாசிக்கும் எவரும் திருக்குர்ஆன் உண்மையில் முஸ்லிம்களை எதிர்த்தும் அவர்களின் வீடுகளை விட்டு துரத்தியும், கொன்றும் துன்புறுத்திய இறைமறுப்பாளர்களைப் பற்றியே இது பேசுகிறது என்பதை அறியலாம். மேலும் இறைமறுப்பாளர்கள் போரை நிறுத்தி விட்டால் முஸ்லிம்களும் போரை நிறுத்தி விட வேண்டும் என்றும், முஸ்லிம்கள் வரம்பு மீறக் கூடாது என்றும் இந்த வசனம் எடுத்துச் சொல்கிறது என்பதையும் நாம் கவனிக்க வேண்டும்.

முஸ்லீமல்லாதவர்களிடம் நடந்து கொள்ளவேண்டிய முறை பற்றி திருக்குர்ஆன்:
இஸ்லாம் என்பது இறைவன் பரிந்துரைக்கும் ஒரு வாழ்வியல் கொள்கை. ஒன்றே மனித குலம் ஒருவனே இறைவன் என்பதையும் யாதும் ஊரே யாவரும் உறவே என்பதையும் இஸ்லாம் அடிப்படையாக போதிக்கிறது. இக்கொள்கையை ஏற்றுக் கொள்ளாதவர்களை இஸ்லாம் எப்போதும் எதிரியாக பாவிப்பதில்லை.  சக மனிதனோடு உள்ள சகோதர உறவு என்றுமே முறிவதில்லை என்று போதிப்பது இஸ்லாம். இஸ்லாத்தை ஏற்று கொண்டவர்களோடும் சரி, அல்லாதவர்களோடும் சரி நல்லிணக்கத்துடன் நடந்துகொள்ளவே திருக்குர்ஆன் கூறுகிறது:
"(நம்பிக்கையாளர்களே!) மார்க்க விஷயத்தில் உங்களுடன் எதிர்த்து போர் புரியாதவர்களுக்கும், உங்கள் இல்லத்திலிருந்து உங்களை வெளியேற்றாதவர்களுக்கும், நீங்கள் நன்மை செய்வதையும், அவர்களுடன் நீங்கள் நீதமாக நடந்து கொள்வதையும் அல்லாஹ் தடுக்கவில்லை. நிச்சயமாக அல்லாஹ் நீதிவான்களை நேசிப்பவனாகவே இருக்கின்றான்." (திருக்குர்ஆன் 60:8)

அரவணைக்கும்  அன்பு காட்டு
மேலே உள்ள வசனத்தில் 'நன்மை' என்பதைக் குறிக்க பயன்படுத்தப்பட்ட அரபி வார்த்தை "தபர்ருஹும்" என்பது. இதற்கான மூல அரபி வார்த்தை 'பிர்'.  பிர் என்ற சொல் பெற்றோர்களிடம் காண்பிக்கும் மிக உயர்ந்த நன்னடத்தையை குறிக்கும். உதாரணமாக: பெற்றோரை அரவணைத்தல் என்பதற்கு 'பிர்ருல் வாலிதைன்' என்று நபிமொழிகளில் குறிப்பிடப்படுகிறது.
நபித்தோழர் இப்னு மஸ்ஊத் ரவி அவர்கள் கூறினார்கள்:  இறைத்தூதர் அவர்களிடம்  "இறைவன் உங்களுக்கு நல்லருள் புரிவானாக.  இறைவனின் தூதரே, செயல்பாடுகளில் மிகச் சிறந்தது எது?' என்று கேட்டேன்.
' தொழுகையை அதன் நேரத்தில் சரியாக தொழுவது' என்றார்கள்.
'அடுத்தது எது?' என்று கேட்டேன்.
' பெற்றோரிடம் நல்ல முறையில் நடந்து கொள்வது (பிர்ருல் வாலிதைன்)' என்று கூறினார்கள்
(நபிமொழி நூல்: புஹாரி, முஸ்லீம்)
முஸ்லிம் அல்லாதவர்களுடன், பெற்றோரிடம் நல்ல முறையில் நடந்து கொள்வது போன்று நன்னடத்தையோடும் நேர்மையாகவும், முஸ்லிம்கள் நடந்து கொள்ள வேண்டும் என்பதை திருக்குர்ஆன் மிகவும் தெளிவாக எடுத்துச் சொல்கிறது. இதுவே, இஸ்லாத்தின் நிலைப்பாடு.
முடிவுரை
1. எந்தவொரு புத்தகத்திலும் ஏதேனும் ஒரு தனி வசனத்தை அல்லது வாசகத்தை எடுத்து சந்தர்ப்ப சூழல் ஒப்பீடு பார்க்காமல்  மேற்கோள் காட்டுவது அந்த புத்தகத்தை தவறாகவே சித்தரிக்கும். திருக்குர்ஆனும் இதற்கு விதிவிலக்கு அல்ல.
2. சந்தர்ப்ப சூழல் ஒப்பீட்டோடு திருக்குர்ஆனை படிக்கும் எவரும், வன்முறையை தூண்டும் வகையிலோ முஸ்லிமல்லாதவர்களுடன்  வெறுப்பைக் காட்டும் வகையிலோ திருக்குர்ஆனில் ஒரு வசனம் கூட இல்லை என்பதை தெளிவாக புரிந்து கொள்வார்கள்.
3. முஸ்லிம் அல்லாதவர்களுடன் பெற்றோரிடம் நல்ல முறையில் நடந்து கொள்வது போன்று நன்னடத்தையோடும் நேர்மையாகவும், முஸ்லிம்கள் நடந்து கொள்ள வேண்டும் என்று திருக்குர்ஆன் கட்டளை இடுகிறது.
4. திருக்குர்ஆன் என்பது நம்மைப் படைத்த இறைவன் வழங்கிய வாழ்வியல் வழிகாட்டி நூல் என்பதையும் இது ஒரு இனத்தையோ நாட்டையோ ஒழிக்க அல்லது உயர்த்த வந்ததல்ல என்பதையும்,  தர்மத்தை நிலைநாட்டி பூமியில் அமைதியைப் பரப்ப வந்த ஒன்று எனபதையும் உணர்ந்துவிட்டால், மேற்படி குற்றச்சாட்டுக்கள் அர்த்தமற்றவை என்பது எளிதாக விளங்கிவிடும்.
==================
நல்லொழுக்கம் பேணுதலே இஸ்லாம் 
http://quranmalar.blogspot.in/2015/06/blog-post_11.html
அல்லாஹ் என்றால் யார்?
http://quranmalar.blogspot.in/2012/10/blog-post_8.html

இயற்கையைக் காப்பதும் இறைவழிபாடே!

 நம்மில் ஒவ்வொருவரும் அவரவர்க்கு விதிக்கப்பட்ட தவணையில் இந்த பூமியின் மீது தோன்றி மறைகிறோம். இந்த குறுகிய தற்காலிக வாழ்க்கையை ஒரு பரீட்சையாகவும் இந்த பூமியை  அதற்கான பரீட்சைக் கூடமாகவும் நம்மைப் படைத்தவன் ஆக்கியுள்ளான் என்பது பகுத்தறிவு கொண்டு ஆராய்வோர் அனைவருக்கும் புலப்படும். இங்கு நாம் நம்மைப் படைத்த இறைவனின் ஏவல்-விலக்கல்களை ஏற்று அதன்படி வாழ்கிறோமா என்பதுதான் இந்தப் பரீட்சை. இந்தப் பரீட்சையில் வெல்பவர்களுக்கு – அதாவது இறைவனின் வழிகாட்டுதல்களுக்கு ஏற்ப வாழ்ந்தவர்களுக்கு- மறுமையில் சொர்க்கம் பரிசாக வழங்கப்பட உள்ளது. மாறாக தோல்வியுறுபவர்களுக்கு – அதாவது இறைவனையும் அவனது வழிகாட்டுதலையும் புறக்கணித்துத் தான்தோன்றித்தனமாக வாழ்ந்தவர்களுக்கு – தண்டனையாக நரகமும் கிடைக்கும் என்பதை இறைவனின் வேதங்கள் நமக்குச் சொல்கின்றன. இறைவனின் இறுதிவேதம் திருக்குர்ஆன் இவ்வாறு கூறுகிறது:

=  திண்ணமாக, நாம் இப்பூமியின் மீதுள்ள அனைத்தையும் அதற்கு அலங்காரமாய் ஆக்கியுள்ளோம்,  இவர்களில் மிகவும் சிறந்த செயலைச் செய்பவர் யார் என்று இவர்களை சோதிப்பதற்காக! (திருக்குர்ஆன்; 18:7)

 இயற்கை என்ற மாபெரும் பொக்கிஷம்.

பூமியின் மீதான இந்த வாழ்வை மனிதகுலம் செவ்வனே வாழவேண்டும் என்பதற்காக எண்ணற்ற அற்புதமான அருட்கொடைகளை அளவிலாக் கருணைகொண்ட இறைவன் வழங்கியுள்ளான். அந்த இறைவனின் அருட்கொடைகளில் மிக முக்கியமானது இயற்கை என்ற மாபெரும் பொக்கிஷம்.

= இறைவன்தான் உங்களுக்கு இப்பூமியைத் தங்குமிடமாகவும், வானத்தை ஒரு விதானமாகவும் உண்டாக்கியிருக்கிறான்; மேலும், அவன்தான் உங்களை உருவாக்கி உங்கள் உருவங்களை அழகாக்கி  சிறந்த உணவு வசதிகளையும் அளித்தான்.  அவன்தான் அல்லாஹ்; உங்களுடைய இறைவன்; அகிலத்தாருக்கெல்லாம் இறைவனாகிய அல்லாஹ் மிக பாக்கியமுடையவன். (திருக்குர்ஆன் 40:64) 

(அல்லாஹ் என்றால் வணக்கத்திற்குத் தகுதிவாய்ந்த ஒரே இறைவன் என்பது பொருள்)

 = நிச்சயமாக இறைவன் வானங்களில் உள்ளவற்றையும் பூமியில் உள்ளவற்றையும் உங்களுக்கு வசப்படுத்தி இருக்கிறான் என்பதையும் இன்னும் தன் அருட் கொடைகளை உங்கள் மீது புறத்திலும் அகத்திலும் நிரம்பச் செய்திருக்கிறான் என்பதையும் நீங்கள் அறியவில்லையா? (திருக்குர்ஆன் 31:20) 

சுற்றுப்புறச்சூழல் காக்கும் பொறுப்பு

இந்த பூமியில் அந்த இறைவனின் பிரதிநிதியாக நாம் நியமிக்கப் பட்டுள்ளோம் என்றும் திருக்குர்ஆன் நமக்கு எடுத்துரைக்கிறது. எனவே நம்மை நம்பி ஒப்படைக்கப்பட்ட பொக்கிஷமாக இயற்கை வளங்களையும் வசதிகளையும் பாதுகாப்பது நம் ஒவ்வொருவர் மீதும் சுமத்தப்பட்ட பொறுப்பாக இருக்கிறது. இறைவன் இன்று நம் கைவசம் ஒப்படைத்துள்ள இயற்கை அருட்கொடைகளை யாரும் சுயநல நோக்கோடு சொந்தம் கொண்டாடி தான்தோன்றித்தனமாக பயன்படுத்த முடியாது. ஏனெனில் நம்மில் எவருமே இவற்றின் உரிமையாளர்கள் கிடையாது. இவற்றின் உண்மை உரிமையாளன் இறைவன் மட்டுமே! நாம் இவற்றைக் கடந்து செல்லும் வெறும் பயனாளிகள் மட்டுமே. இவை அனைத்து மனித குலத்துக்கும் ஏனைய உயிரினங்களுக்கும் இனி எதிர்காலத்தில் இங்கு வாழவிருக்கும் நமது தலைமுறையினருக்கும் சொந்தமானது என்ற பொறுப்புணர்வோடு நடந்துகொள்வது மிகமிக அவசியமாகும்.

இறைவன் கண்டிப்பாக விசாரிப்பான்

வானங்களிலும், பூமியிலும் உள்ள யாவும் நிச்சயமாக அல்லாஹ்வுக்கே சொந்தம் என்பதை அறிந்து கொள்வீர்களாக! நீங்கள் எந்த நிலையில் இருக்கின்றீர்களோ அதை அவன் (நன்கு) அறிவான்; மேலும் அவனிடத்தில் அவர்கள் மீட்டப்படும் அந்நாளில் அவன், அவர்கள் (இம்மையில்) என்ன செய்து கொண்டிருந்தார்கள் என்பதையும் அவர்களுக்கு அறிவிப்பான் - மேலும், அல்லாஹ் எல்லாப் பொருள்கள் பற்றியும் நன்கறிபவன். (திருக்குர்ஆன் 24:64) 

ஆம் மறுமை நாளில் இவற்றை நாம் பயன்படுத்தியது பற்றி விசாரிக்கப்படுவோம் என்பது உறுதி!

= இறைவனின் இறுதித் தூதர் முஹம்மது நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறியுள்ளார்கள்:

'நீங்கள் ஒவ்வொருவரும் பொறுப்புதாரிகளே. உங்கள் ஒவ்வொருவரின் பொறுப்புக்கள் பற்றியும் நீங்கள் விசாரிக்கப்படுவீர்கள்...” (புகாரி, முஸ்லிம்)

எனவே இந்தப் பொறுப்புணர்வோடு சுற்றுப்புற சூழல் மாசுபடாமல் பேணுவது இந்த பூமியின் மீது இன்று வாழ்வோருக்கும் நலம் பயப்பதாக அமையும். எதிர்கால தலைமுறைகளுக்கும் பயனளிக்கும். மட்டுமல்ல இறைவனின் ஏவலுக்கேற்ப இவற்றைக் கட்டுப்பாட்டோடு பயன்படுத்தியதற்காக அவனது தரப்பிலிருந்து புண்ணியத்தையும் அதன்வழி அச்செயல் மறுமையில் சொர்க்கத்தையும் பெற்றுத்தரும்.

இயற்கை வளங்களை சிதைப்பது யார்?

இந்த பூமியையும் அதைச் சூழவுள்ள வானமண்டலங்களையும் அழகிய முறையில் படைத்து பரிபாலித்து வருபவன் இறைவன். ஆனால் மனிதர்கள் இறைவனின் வழிகாட்டுதலை மீறி தான்தோன்றித்தனமாகவும் சுயநல அடிப்படையிலும்  இந்த அருட்கொடைகளை பயன்படுத்துவதன் காரணமாக இயற்கை வளங்கள் அநியாயமாக அழிக்கப்படுகின்றன. இவற்றின் சமநிலை  குலைகிறது. நீரும் காற்றும் உணவும் நஞ்சாக மாறுகிறது. இவற்றின் விளைவாக உலகெங்கும் – குறிப்பாக நலிந்த நாடுகளில் – கொடிய நோய்களும் பஞ்சமும் பட்டினியும் தலைவிரித்தாடுகின்றன.. நாளுக்குநாள் நிலைமை மோசமாகிக் கொண்டு வருகிறது.

= “மக்கள் தங்கள் கைகளால் எதைச் சம்பாதித்தார்களோ அதன் காரணமாக தரையிலும் கடலிலும் அராஜகமும் குழப்பமும் தோன்றிவிட்டிருக்கின்றன” (திருக்குர்ஆன் 30:41) 

தேவை ஒரு தீர்வு

இந்தக் அராஜகத்தையும் குழப்பத்தையும் முடிவுக்குக் கொண்டுவந்து இவ்வுலகில் இயற்கை வளங்களையும் அவற்றின் செழுமையையும் மீட்டெடுக்க வேண்டுமானால் இறைவன் பாலும் அவனது வழிகாட்டுதலின் பாலும் நாம் திரும்ப வேண்டும். அந்த இறைவன் நமக்குக் கற்பிக்கும் ஏவல்- விலக்கல்களை பேணி வாழவேண்டும். அவ்வாறு இறைவனின் வழிகாட்டுதல்களுக்கேற்ப வாழும் வாழ்க்கை நெறிதான் இஸ்லாம் (கீழ்படிதல்) என்று அழைக்கப்படுகிறது.

= மனிதர்களே! உங்கள் இறைவனுக்குப் பயந்து நடந்து கொள்ளுங்கள், அவன் உங்கள் யாவரையும் ஒரே ஆத்மாவிலிருந்து படைத்தான், அவரிலிருந்தே அவர் மனைவியையும் படைத்தான். பின்னர் இவ்விருவரிலிருந்து, அநேக ஆண்களையும் பெண்களையும் (வெளிப்படுத்தி உலகில்) பரவச் செய்தான்; ..... நிச்சயமாக இறைவன் உங்கள் மீது கண்காணிப்பவனாகவே இருக்கின்றான். (திருக்குர்ஆன் 4:1)
அதாவது ஒன்றே மனித குலம், ஒருவனே இறைவன், அவனது கண்காணிப்பின் கீழ் உள்ளோம், நம் வினைகளுக்கு மறுமையில் விசாரணையும் அதற்கேற்ப சொர்க்கமும் நரகமும் வாய்க்க உள்ளது என்ற அடிப்படை உண்மைகளை மனித மனங்களில் விதைத்து அவர்களை சீர்திருத்தி ஒழுக்கம் நிறைந்த ஓர் உலகை கட்டியெழுப்பவே இஸ்லாம் விழைகிறது. அந்த வகையில் மனித உள்ளங்களைப் பண்படுத்தி கொலை, கொள்ளை, விபச்சாரம், மது, சூதாட்டம், மூடநம்பிக்கைகள், தீண்டாமை, மனித உரிமை மீறல்கள் போன்ற கொடுமைகளை விலக்கி புத்துலகு சமைக்க முயற்சிக்கிறது. அங்கு இன, நிற, மொழி,நாடு போன்ற வேற்றுமைகளைக் கடந்து மனித சமத்துவமும் சகோதரத்துவமும் பேணக்கூடிய தனி மனித ஒழுக்கமும் சமூக ஒழுக்கமும் பேணக்கூடிய, தீமைகளில் இருந்து விலகி வாழக்கூடிய, ,பரஸ்பர அன்பு, தியாகம் கூட்டுறவு போன்ற அழகிய பண்புகள் அமைந்த சமூகம் உருவாக வழிவகுக்கிறது இஸ்லாம்.

சுற்றுப்புற சூழல் பாதுகாக்க இஸ்லாம்

எந்த ஒரு உயிரினத்தையும் அநியாயமாகக் கொல்வதை இஸ்லாம் தடை செய்கிறது. உணவுக்காக இறைவன் படைத்துள்ள பிராணிகளைக் கூட கேளிக்கைக்காகக் கொல்வது தடை செய்யப்பட்டதே. தாவரங்களை அநியாயமாக அழிப்பதையும் நீர்நிலைகளை மாசு படுத்துவதையும் இஸ்லாம் அறவே தடுக்கிறது. போர்களின் போது கூட இவற்றுக்கு இஸ்லாம் அனுமதிப்பதில்லை. போர்களின் போது பொதுவாக எதிரி நாட்டு நீர்நிலைகளை யானையை விட்டுக் கலக்குவதும் மரங்களை வெட்டி சாய்ப்பதும் பயிர்களையும் விவசாய நிலங்களையும் சேதப்படுத்துவதும் மன்னர்களின் வழக்கம். நபிகள் நாயகம் (ஸல்) அவர்கள் மேற்கொண்ட தற்காப்புப் போர்களின் போது இவற்றையெல்லாம் முழுமையாகத் தடை செய்தார்கள்.  தமது படை வீரர்களுக்கு பயிர்களை, உணவினைத் தரும் கனி வர்க்க மரங்களை, நீர் நிலைகளை, குடியிருக்கும் வீடுகளை சேதப் படுத்தக் கூடாது என்றும் முதியோர்,நோயாளிகள், பெண்கள், குழந்தைகளை, புறமுதுகிட்டு ஒடுவோர்களையும், வளர்ப்பு பிராணிகளையும் கொல்லவோ அல்லது துன்புறுத்தவோ கூடாது என்றும் கட்டளை இட்டார்கள்.

மரம் நடுதல்:
​சுற்றுப்புறச் சூழல் பாதுகாக்க ​காடுகள் அழிக்கப்படுவதைத் தவிர்ப்பதுடன் மரங்களை நடுவது காலத்தின் கட்டாயமாகும். இஸ்லாம் மரம் நடுவதை புண்ணியம் தரும் ஒரு  வணக்க வழிபாடாகப் போதிக்கின்றது.

​= இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: ‘முஸ்லிம் ஒருவர் ஒரு மரத்தை நட்டு அல்லது விதைவிதைத்து விவசாயம் செய்து, அதிலிருந்து (அதன் விளைச்சலை அல்லது காய்கனிகளை) ஒரு பறவையோ, ஒரு மனிதனோ அல்லது ஒரு பிராணியோ உண்டால் அதன் காரணத்தால் ஒரு தர்மம் செய்ததற்கான பிரதிபலன் அவருக்குக் கிடைக்கும்” (நூல்: புகாரி)

நீர் நிலைகள் பாதுகாப்பு
​சுற்றுப் புறச் சூழல் பாதுகாப்பில். நீர்நிலைகளைப் பாதுகாப்பதும், நீர் வளத்தைப் பாதுகாப்பதும், நீரைச் சிக்கனமாகப் பயன்படுத்துவதும் அவசியமாகும். நிலையான நீரில் சிறுநீர் கழிப்பதை நபியவர்கள் தடுத்துள்ளார்கள்.

​= ’ஓடாமல் தேங்கி நிற்கும் தண்ணீரில் உங்களில் எவரும் சிறுநீர் கழித்துவிட்டுப் பின்னர் அதில் குளிக்க வேண்டாம்’ என்று இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். (அறிவிப்பு: அபூஹுரைரா(ரலி) நூல்: புகாரி)

​அதேபோல நீரை வீண்விரையம் செய்வதையும் இஸ்லாம் தடை செய்கிறது:

= உண்ணுங்கள், பருகுங்கள்; எனினும் வீண் விரயம் செய்யாதீர்கள். ஏனெனில் அல்லாஹ் அளவு கடந்து  விரயம் செய்பவர்களை நேசிப்பதில்லை.(திருக்குர்ஆன் 7:31)

= “ஓடுகின்ற ஆற்றில் தொழுகைக்காக அங்கத்தூய்மை செய்தாலும் அளவோடு நீரை பயன்படுத்துங்கள். வீண்விரயம் கூடாது” என்று அறிவுறுத்தினார்கள் நபிகள் நாயகம்(ஸல்) அவர்கள். ” ( அஹ்மத்)

பொது இடங்களில் தூய்மை பேணுதல்

பொது இடங்களான சாலை ஓரங்கள், இரயில் நிலையங்கள், பஸ் நிலையங்கள் ஆகிய இடங்களை அசுத்தப்படுத்துவதன் மூலம் பலர் மக்களின் சாபத்திற்கு ஆளாகிறார்கள்.
​= ’பாதையோரங்களிலும் நிழல் தரும் இடங்களிலும் மலஜலம் கழித்து மக்களின் சாபத்தைப் பெறுவதையிட்டும் நீங்கள் பயந்து நடந்து கொள்ளுங்கள்’ என நபி(ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். (முஸ்லிம்)

பொது இடங்களில் குப்பை மற்றும் நாற்றம் வீசும் கழிவுப்பொருள்களைக்  கொட்டுவோருக்கும், காற்றை மாசுபடுத்தி அண்டை அயலாருக்கு தொல்லை கொடுப்போருக்கும் இந்த எச்சரிக்கை பொருந்தும் என்பது தெரிந்ததே.

தனி நபர் உடல் தூய்மையும் முக்கியம்

சாலை ஓரங்களிலும் சுவர்களிலும் சிறுநீர் கழித்தாலோ அவற்றை யாரும் பொருட்படுத்தப்படாத நிலை தொடர்கிறது. சிறுநீரும் கழித்த பின் கழுவி சுத்தப்படுத்தப் படவேண்டிய விஷயமே என்பதை மக்கள் உணராததன் காரணமாக சாலைகளில் சிறுநீரின் நாற்றத்தையும் அதன்மூலம் உண்டாகும் சுகாதார சீர்கேடுகளையும் நாம் சகித்துக் கொண்டே வாழவேண்டியுள்ளது.  ஆனால் இஸ்லாம் வழிபாட்டின் ஒரு முக்கியப் பகுதியாக சிறுநீர் சுத்தம் பற்றிய பேணுதலைக் கற்பிக்கிறது.   குழந்தைகள் ஏழு வயதில் இருந்தே அந்தப் பேணுதலுக்குப் பழக்கப்படுத்தப் படுகிறார்கள். 

=  "சுத்தம் இறைநம்பிக்கையில் பாதியாகும் என்று இறைதூதர்  (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். 

(நூல் : முஸ்லிம்)

அசுத்தம் நீக்குதலும் வழிபாடே!

= “தொல்லை தரும் பொருளைப் பாதையிலிருந்து அகற்றுவதாகும்'' என்று இறைத்தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். (முஸ்லிம்)
---------------- 
நல்லொழுக்கம் பேணுதலே இஸ்லாம் 
http://quranmalar.blogspot.in/2015/06/blog-post_11.html
உணவுக்காக உயிர்களைக் கொல்வது பாவமா? 
http://quranmalar.blogspot.in/2012/10/blog-post_5399.html