உணவு என்ற இறை அற்புதம்!

    நாம் அன்றாடம் 3வேளை, 4வேளை, 5வேளை என பலவிதமாக உண்ணும் பழக்கம் உடையவர்களாக இருக்கிறோம். ஒரு வேளையாவது அந்த உணவின் பக்கம் அதை எவ்வாறு பெற்றோம்? எங்கிருந்து பெறுகிறோம்? வேறு எந்தக் கோள்களிலும் இல்லாத ஒன்று - இதை யார் நமக்கு வழங்குகிறார்கள்? அந்த உணவின் மீது ஆர்வத்தை ஏற்படுத்த பசி, அதை சுவைக்க நாக்கு, ஜீரணிக்க வாய், வயிறு, குடல்கள்... அதிலிருந்து சத்தை உறிஞ்சி சக்தியாக்கும் உடற்கூறுகள் என இவற்றை எல்லாம் வழங்கி நமக்கு ஓயாது இன்ப்மூட்டிக் கொண்டிருக்கும் நம் இரட்சகனை நன்றி உணர்வோடு என்றாவது சிந்தித்துப் பார்த்திருக்கிறோமா? நம் மீது இவ்வளவு நேசமும் பாசமும் கொண்ட அவனிடம் நாம் நேசம் பாராட்டுகிறோமா?

'நிச்சயமாக, நாம் ஆதமுடைய சந்ததியைக் கண்ணியப்படுத்தினோம். இன்னும், கடலிலும், கரையிலும் அவர்களைச் சுமந்து, அவர்களுக்காக நல்ல உணவு(ம் மற்றும்) பொருட்களையும் அளித்து, நாம் படைத்துள்ள  பலவற்றையும் விட அவர்களை (தகுதியால்) மேன்மைப் படுத்தினோம'  ( திருக்குர்ஆன் 17:70 )

இந்த உணவு என்பது எவ்வளவு பெரிய அருட்கொடை என்பது மட்டுமல்ல, அதில் அடங்கியுள்ள நம் இறைவனின் வல்லமையை எடுத்துச்சொல்லும் அற்புதங்களைப் பற்றி நாம் சிந்தித்தோமா? மண்ணிலிருந்து உருவாகி மீண்டும் மண்ணுக்கே சென்றடையும் வரை இந்த உணவு பயணிக்கும் பாதை நிறைய எவ்வளவு அற்புதங்கள்? விதை, முளை, செடி,கொடி, மரம், பூ, காய், பழம், தானியம்.........என்று ஒருபுறம்! ருசி, பசி,தாகம், வாய், நாக்கு, பற்கள், உணவுக்குழாய், வயிறு, சிறுகுடல், பெருங்குடல், சுரப்பிகள், மலக்குடல், குதம், சிறுநீர், மலம்..... என நம் உடலோடு தொடர்புடையவை ஒருபுறம்! அந்த உணவிலிருந்து பெறப்படும் சக்தி, ஆற்றல், தெம்பு, ஊக்கம், வீரம், வேகம், உழைப்பு......... என உலகையே இயக்கும் விந்தை ஒருபுறம்!

இதில் எதைத்தான் நம் மறுக்க முடியும்? ஒவ்வொரு கவளம் உணவு நாம் உண்ணும் போதும்,

• "இதைத் தந்த என் இறைவனுக்கு நான் நன்றி செலுத்தி விட்டேனா?
• நான் இன்று வணங்குவது அவனையா?
• அல்லது இதில் எந்தப் பங்களிப்பும் செய்யாத மற்றும் எதையுமே உணராத படைப்பினங்களையா? உருவங்களையா? சமாதிகளையா?
• முன்னோர்கள் அதைச் செய்து வந்தார்கள் என்று நம் செயலுக்கு நியாயம் கற்பிப்பது முறைதானா?"

என்று நம்மை நாமே கேட்க கடமைப்பட்டு உள்ளோம்.

நம்மைப்படைத்த இறைவன் தன்  இறுதி மறையில் நினைவூட்டுவதைப் பாருங்கள்:

''எனவே, மனிதன்  தன் உணவின் பக்கமே (அது எவ்வாறு பெறப்படுகிறது) என்பதை நோட்டமிட்டுப் பார்க்கட்டும். 

•  நிச்சயமாக நாமே மழையை நன்கு பொழியச் செய்கிறோம்.

•  பின், பூமியைப் பிளப்பதாகப் பிளந்து-  

•  பின் அதிலிருந்து வித்தை முளைப்பிக்கிறோம்.

•    திராட்சைகளையும், புற்பூண்டுகளையும்-ஒலிவ மரத்தையும், பேரீச்சையையும் -

•   அடர்ந்த தோட்டங்களையும்.

•   பழங்களையும், தீவனங்களையும்-

(இவையெல்லாம்) உங்களுக்கும், உங்கள் கால் நடைகளுக்கும் பயனளிப்பதற்காக,' (திருக்குர்ஆன் 80: 24- 32)

பிறிதோரிடத்தில் இவ்வாறு நம்மை சிந்திக்கச் சொல்கிறான். இன்று நீங்கள் உண்ணும் உணவை உங்களுடைய தொழில் நுட்பமோ தொழிற்சாலைகளோ உண்டாக்கவில்லை. அந்த உணவு என்பது இறந்து கிடக்கும் பூமியில் இருந்து உருவாகி வெளியாவதை அன்றாடம் பார்க்கிறீர்கள்.. உண்கிறீர்கள்... இருந்தும் இவற்றை உங்களுக்காகவே உருவாக்கிய உங்கள் இரட்சகனைப் பற்றி நீங்கள் சிந்திப்பதும் இல்லை. அவனுக்கு நன்றி கூறுவதும் இல்லை...

'அன்றியும், இறந்து (தரிசாகக்)கிடக்கும் பூமி அவர்களுக்கு ஓர் அத்தாட்சியாகும்; (மழையினால்) அதனை நாமே உயிர்ப்பித்து, அதிலிருந்து தானியத்தை வெளிப்படுத்துகின்றோம்; அதிலிருந்துதான் இவர்கள் உண்கிறார்கள்.

மேலும், அதில் நாம் பேரீத்த மரங்களினாலும், திராட்சை(க் கொடி)களினாலும் தோட்டங்களை உண்டாக்குகிறோம்; இன்னும் அதில் நீரூற்றுக்களைப் பீறிட்டு ஓடச்செய்கின்றோம்.

அதன் பழவகைகளை அவர்கள் உண்பதற்காக ஆனால் அவர்களுடைய கைகள் இதை உண்டாக்கவில்லை - ஆகவே அவர்கள் நன்றி செலுத்தமாட்டார்களா?'          (திருக்குர்ஆன் 36 : 33-35)

கால்நடைகள் 

மேலும் கால்நடைகளிருந்து நமக்கு உணவும் மற்ற பயன்களும் கிடைக்கின்றன. நமக்காக அவற்றை படைத்து வசப்படுத்தி தந்தவன் அவன் . ஆனால் அவற்றின் மீது உரிமை கொண்டாடுவது நாம்! மேலும் ஒரு சைக்கிளையோ, காரையோ அல்லது ஏதாவது வாகனத்தையோ வடிவமைத்து தயாரிக்க எவ்வளவு தலைமுறைகளின் அறிவாற்றல், அனுபவம், உழைப்பு, காலம் என பலதும் விரயமாகி உள்ளது என்பதை ஒரு கணம் சிந்தித்தாலே இறைவன் நமக்கு வசப்படுத்தி தந்துள்ள கால்நடைகளின் அருமையை எளிதாய் உணர முடியும். அவற்றை நினைவூட்டி இவற்றுக்கெல்லாம் நீங்கள் நன்றி செலுத்த மாட்டீர்களா? என்று கேட்கிறான்:

நிச்சயமாக நாம் அவர்களுக்காக நம்முடைய கைகள் செய்தவற்றிலிருந்து கால்நடைகளைப் படைத்திருக்கின்றோம் என்பதை அவர்கள் பார்க்கவில்லையா?

•     அவற்றின் மீது அவர்கள் உரிமை பாராட்டுகிறார்கள்.

•     மேலும், அவற்றை அவர்களுக்குக் கீழ்படியுமாறு செய்துள்ளோம்;

• ஆகவே, அவற்றில் சிலவற்றின் மீது அவர்கள் ஏறிச்சவாரி செய்வதும் இருக்கிறது;

•      இன்னும் அவற்றிலிருந்து சிலவற்றைப் புசிக்கிறார்கள்.

•  மேலும், அவற்றிலிருந்து அவர்களுக்கு பயன்களும், பானங்களும் இருக்கின்றன,

 இவற்றுக்கெல்லாம் அவர்கள் நன்றி செலுத்த மாட்டார்களா?
 (திருக்குர்ஆன் 36 : 71- 73)

இன்னும் கால்நடைகளில் சில சுமை சுமப்பதற்கும், சில உணவுக்காகவும் உள்ளன அல்லாஹ் உங்களுக்கு அளித்ததிலிருந்து உண்ணுங்கள் - நீங்கள் ஷைத்தானின் அடிச்சுவடுகளைப் பின்பற்றாதீர்கள்- நிச்சயமாக அவன் உங்களுக்கு பகிரங்கமான பகைவனாவான். (திருக்குர்ஆன்  6:142) 
(அல்லாஹ் என்றால் வணக்கத்திற்குத் தகுதிவாய்ந்த ஒரே இறைவன் என்று பொருள்)

ஆனால் இவற்றுக்கெல்லாம் நன்றி மறந்து இறைவன் அல்லாதவற்றை வழிபடும் மாந்தரைப் பார்த்து இறைவன் எச்சரிக்கிறான்

= அல்லாஹ்தான் உங்களைப் படைத்தான், பின் உங்களுக்கு உணவு வசதிகளை அளித்தான். அவனே பின்னர் உங்களை மரிக்கச் செய்கிறான். பிறகு அவனே உங்களை உயிர்ப்பிப்பான் -இவற்றில் ஏதேனும் ஒன்றைச் செய்யக் கூடியதாக உங்கள் இணை தெய்வங்கள் இருக்கிறதா? அல்லாஹ் மிகவும் தூயவன், அவர்கள் இணை வைப்பதை விட்டும் மிகவும் உயர்ந்தவன். (திருக்குர்ஆன் 30:40)

= நிச்சயமாக அல்லாஹ்தான் உணவு அளித்துக் கொண்டிருப்பவன், பலம் மிக்கவன், உறுதியானவன். (திருக்குர்ஆன்  51:58)
இறந்து கிடக்கும் பூமியில் இருந்து தாவரங்கள் உயிர்பெற்று வெளியாவதைப் போன்று மறுமை நாளில் மனிதர்கள் அனைவரும் வெளிப்படுத்தப்பட்டு விசாரணைக்கு உட்படுத்தப் படுவார்கள்.

= எனினும் அல்லாஹ் அல்லாதவற்றையும் - தாங்கள் உதவி செய்யப்படும் பொருட்டு அவர்கள் தெய்வங்களாக எடுத்துக் கொண்டிருக்கின்றனர். ஆனால் அவை அவர்களுக்கு உதவி செய்யும் சக்தி பெறவில்லை -ஆயினும் அவற்றையே இவர்களுக்கு (எதிரான) படையாகக் கொண்டுவரப்படும். (திருக்குர்ஆன்  36:74-75)

•        நிச்சயமாக நீங்கள் நரகத்தைப் பார்ப்பீர்கள்.

•        பின்னும், நீங்கள் அதை உறுதியாகக் கண்ணால் பார்ப்பீர்கள்.

•        பின்னர் அந்நாளில் (இம்மையில் உங்களுக்கு அளிக்கப்பட்டிருந்த) அருட்கொடைகளைப் பற்றி நிச்சயமாக நீங்கள் கேட்கப்படுவீர்கள். (திருக்குர்ஆன்  102: 6-8)

http://quranmalar.blogspot.com/2012/10/blog-post_25.html 
இஸ்லாம் என்றால் என்ன? முஸ்லிம் என்றால் யார்?

தாயை மதிக்கிறோம், அவளைத் தந்தவனை....?

தாயிற்சிறந்த கோவிலுமில்லை

தந்தை சொல் மிக்க மந்திரம் இல்லை –

இவை போன்ற பழமொழிகள் பலவும் புழக்கத்தில் இருந்துவருவது நாம் நமது பெற்றோர்கள் மீது நாம் வைத்துள்ள மதிப்பையும் பாசத்தையும் குறிக்கப போதுமானவை. ஆனால் அதே நேரத்தில் அவர்களைப்பற்றி, அதிலும் குறிப்பாக நமது தாயைப் பற்றி யாராவது இல்லாததையோ பொல்லாததையோ சொன்னால் நாம் சகித்துக் கொள்வோமா? உதாரணமாக யாராவது ஒரு நாயின் அல்லது பன்றியின் உருவத்தைக் காட்டி 'இதுதான் உன்னைப் பெற்றெடுத்த தாய்' என்று கூறினால் எவ்வாறு வெகுண்டெழுவோம்? ....... நாம் சிந்திக்க வேண்டிய விடயம் என்னவென்றால், இந்த கோபம் ஏன் நமது பரிபாலகனுடைய விஷயத்தில் வருவதில்லை?..... நாம் சிந்திக்கக் கடமைப் பட்டிருக்கிறோம்.

ஒரு கணம் அந்த பரிபாலகனைப் பற்றி சிந்தித்துப் பாருங்கள்! நாம் அவனை நினைத்தாலும் நினைக்கா  விட்டாலும் கேட்டாலும் கேட்காவிட்டாலும் நம்மீது அளவில்லாமல் தன அருட்கொடைகளை அள்ளிச்சொரிபவன் அவன். உதாரணமாக நம் உடலில் நாடியும் இதயமும் துடிப்பதும், இரத்தம் ஓடுவதும்,  ஜீரணம் நடப்பதும், அதனால் உடல் சக்தி பெறுவதும், அசுத்தங்கள் சிறுநீராகவும் மலமாகவும் பிரிவதும்.... என ஒன்று விடாமல் எல்லாமே அவன் செயலே! இவற்றில் ஏதேனும் தடைபட்டுவிட்டால்........ நாம் படும் பாட்டை சற்று சிந்தித்துப் பாருங்கள்.  நம் உடலில் ஒவ்வொரு செல்களும்  நரம்புகளும்  தசைகளும் உறுப்புக்களும் அவை அவ்வாறு இயங்க வேண்டும் என்று அவற்றுக்குக் கட்டளை இடுவது யார்? அந்தக் கட்டளையின் விளைவு தானே நம் உயிரோட்டம் என்பது? டவரில் இருந்து சிக்னல் வந்து கொண்டிருக்கும் வரைதான் நம்மிடம் உள்ள மொபைல் இயங்கிக் கொண்டிருக்கும். அந்த சிக்னல் நிறுத்தப்பட்டால் நமது மொபைலும் செயலாற்றுப் போகும்.அல்லவா? அதைப் போலவே, இறைவனிடமிருந்து உயிர் என்ற கட்டளை நிறுத்தப் பட்டால் நம் உடலும்   இறந்த  பிணமே!  இவ்வாறு உடலும் உயிரும் அதைச் சுற்றி உள்ள உலகும் அதில் உள்ளவற்றின்  இயக்கங்களும் என எல்லாமே நம்மை இங்கு வளமாக வாழ வைப்பதற்காகவே  என்பதை சிந்திப்போர் உணரலாம். இவ்வாறு அவன் நம் மீது அளவின்றி காட்டும் பாசத்திற்கும்  நேசத்திற்கும் எவ்வாறு கைமாறு செய்யப் போகிறோம்? 

இவ்வுலகில் மனிதர்களிலேயே  நம் மீது மிக மிக அதிகமாக நேசம் கொண்டவர் நமது தாயார்தான் என்றறிவோம் . அந்தத் தாய் மனதில் தாய்ப்பாசம் என்பதை விதைத்தவன் யார்? அந்தத் தாய்ப்பாசம் மட்டும் அங்கு விதைக்கப்படாமல் இருந்திருந்தால் என்ன நடந்திருக்கும் யோசித்துப் பாருங்கள்...... அவள் பத்து மாதம் அனுபவித்த கஷ்டங்களின்  விளைவாக  ஒவ்வொரு தாயும் தான் குழந்தையைப் பெற்றெடுத்த உடனேயே 'சனியன்...தொலையட்டும்' என்று குப்பைத் தொட்டியில் வீசி எறிந்து இருப்பாள்! அந்தத் தாய் கூட நீங்கள் குழந்தையாக  வெளியில் வந்த பிறகுதான் உங்களை கவனிப்பாள். ஆனால் பத்து மாதங்களாக கருவறைக்குள் மெத்தை அமைத்து உங்களுக்கு உணவூட்டியவன் யார்?  சிந்தித்தீர்களா?  கருவறை முதல் அனைத்து நிலைகளிலும் நமக்கு வேண்டிய அனைத்தையும் தந்து பரிபாலித்து வரும் இறைவனின் கருணை எவ்வளவு மகத்தானது? 

நபிகள் நாயகம் அவர்கள் கூறினார்கள் :' இறைவன் தனது கருணையை நூறு பாகங்களாகப் பிரித்தான். அதில் ஒரு பாகத்தை மட்டுமே இந்த பூமியில் விதைத்தான். அதன் விளைவாகத்தான் ஒரு தாய்ப் பறவை தன குஞ்சிடம் பாசம் காட்டுவதைப் பார்க்கிறீர்கள்.' 

ஆம் அன்பர்களே, மற்ற அனைவரையும் விட இறைவன் நம் மீது காட்டும் பாசம் அளவிட முடியாதது. அதை நாம் அலட்சியப் படுத்தவோ மறக்கவோ கூடாது. அதை உள்ளார உணர்ந்து செயல்படுவதில்தான் வாழ்கையின்  வெற்றி அமைந்துள்ளது. நமது அன்புக்கும் மரியாதைக்கும் முழு முதற்தகுதி வாய்ந்த நமது இரட்சகனை சிறுமைப் படுத்தும் செயல்களை நாம் அறவே தவிர்க்க வேண்டும். அவன் அல்லாதவற்றைக் காட்டி அவற்றை எல்லாம் கடவுள் என்று கற்பித்தல் மேலே சொல்லப்பட்டது போல்  பெற்றெடுத்த தாயை நாய்க்கு ஒப்பிடுவதை விட மிக மோசமானது. அவ்வாறு செய்வோமேயானால் அந்த இறைவனின் கோபத்திற்கு நாம் ஆளாவோம் என்பது உறுதி! இவ்வுலக வாழ்விலும் பற்பல இழப்புகளுக்கும் அமைதியின்மைக்கும் உள்ளாவோம், மேலும் மறுமை வாழ்வில் நிரந்தர நரக வாழ்வுக்கும் உரியவர்களாவோம்

இன்று நம்மைப் பிரித்து வைத்திருப்பது நமக்குள்ளே பரவி இருக்கும் ஒன்றுக்கு ஒன்று முரண்பட்ட  கடவுள் கொள்கையே! நாம் மீண்டும் ஒரே குடும்பமாக இணைந்து அமைதியாக வாழ விரும்புவோமேயானால் முதன்மையாக நம்மைப் படைத்து பரிபாலித்து வரும் அந்த மாபெரும் கருணையாளனைப் பற்றிய நமது தவறான கற்பனைகளையும் கட்டுக்கதைகளையும் நமது மனங்களை விட்டு அப்புறப்படுத்த வேண்டும். இறைவனைப் பற்றி இல்லாததையும் பொல்லாததையும் சொல்வதோ அவற்றைப் பரப்புவதோ அவனைப் படைப்பினங்களோடு ஒப்பிடுவதோ  மாபெரும் பாவம் என்பதை நாம் உணர வேண்டும்.

• அனைத்துப் புகழும் அகிலத்தைப் படைத்து பரிபாலித்து வரும் இரட்சகனான இறைவனுக்கே உரியது.
• அவன் அளவற்ற அருளாளன் , நிகரற்ற அன்புடையோன்.
• அவனே இறுதித்தீர்ப்பு நாளின் அதிபதி. ( திருக்குர்ஆன் 1: 1-3 )

கொலையுண்டவர்கள் எழுந்து வரும் நாள்!

மறுமை நாளில் சில காட்சிகள்
அத்தியாயம் - 81-  தக்வீர் (சுருட்டுதல்)
அளவற்ற அருளாளனும் நிகரற்ற அன்புடையோனுமாகிய அல்லாஹ்வின் திருப்பெயரால்(துவங்குகின்றேன்)
இறுதித் தீர்ப்பு நாளின் போது நடைபெறும் நிகழ்வுகளை திருக்குரான் தத்ரூபமாக ஆங்காங்கே படம் பிடித்து காட்டுகிறது.
இதோ இந்த சிறு அத்தியாயாத்திலும்.....
•    சூரியன் (ஒளியில்லாததாகச்) சுருட்டப்படும் போது
•    நட்சத்திரங்கள் (ஒளியிழந்து) உதிர்ந்து விழும்போது-
•    மலைகள் பெயர்க்கப்படும் போது-

ஆம், இன்று காணும் அமைதியான சூழலோ உலகின் சீரான இயக்கமோ அன்று இராது. எல்லாம் ஆட்டம் கண்டு விடும் நாள் அது! மனிதன் எவற்றை நிலையானவை என்று எண்ணிக் கொண்டிருந்தானோ.அவை எல்லாம் ஏமாற்றிவிடும் நாள் அது!
விலை உயர்ந்தவைகளாகக் கருதப்பட்டு வந்தவைகளை எல்லாம் விட்டு விட்டு மனிதன் விலகி ஓடும் நாள்! ஆனால் மனிதனிடம் இருந்து விலகி இருந்தவைகள் ஒன்று சேரும் நாள்!
•    சூல் நிறைந்த ஒட்டகைகள் (கவனிப்பாரற்று) விடப்படும் போது-
•    காட்டு மிருகங்கள் (மனிதர்களுடனும், இதர பிராணிகளுடனும்) ஒன்று சேர்க்கப்படும்போது

நடக்கவே நடக்காது என்று எண்ணிய நிகழ்வுகள் நடக்கும் நாள்!
•    கடல்கள் தீ மூட்டப்படும்போது-
     கூடு விட்டு பறந்து போன ஆவிகள் மீண்டும் கூட்டுக்குள் நுழையும்    நாள். மீண்டும் வர மாட்டோம் என்று எண்ணியவர்கள் மறுபடியும் எழுந்து எதிரும் புதிருமாக நிற்கும் நாள்.!
•    உயிர்கள் ஒன்றிணைக்கப்படும் போது-
•    உயிருடன் புதைக்கப்பட்ட பெண் (குழந்தை) வினவப்படும் போது-
•    ''எந்தக் குற்றத்திற்காக அது கொல்லப்பட்டது?'' என்று-

 பெற்ற குழந்தைகளையும் பெறவுள்ள குழந்தைகளையும் கொன்றொழித்தால் நாம் இங்கு சுகமாக வாழலாம் என்றெண்ணி யாரை எல்லாம் தீர்த்துக் கட்டியிருந்தார்களோ அவர்களெல்லாம் உயிரோடும் உடலோடும் எழுந்து வரும் நாள்! அவர்களுக்கு இழைக்கப்பட்ட அநீதிக்கு எதிராக குரல் எழுப்பும் நாள்! இவையும் இவைபோன்ற பலவும் தோலுரிக்கப்பட்டு பகிரங்கமாக்கப்படும் நாள்! எந்த வானத்தை எல்லை என்று கருதிக்கொண்டு இருந்தானோ அந்த எல்லையும் அகற்றப்பட்டு அதற்கு அப்பாலுள்ளவையும் காட்டப்படும் நாள்!
•    பட்டோலைகள் விரிக்கப்படும் போது-
•    வானம் அகற்றப்படும் போது-
•    நரகம் கொழுந்துவிட்டு எரியுமாறு செய்யப்படும் போது-
•    சுவர்க்கம் சமீபமாக கொண்டு வரப்படும்போது-

அன்று என்ன நிகழும்?..........ஒவ்வொரு ஆத்மாவும் இவ்வுலக வாழ்வு என்ற பரீட்சையில் எவ்வளவு மதிப்பெண்கள் பெற்றிருந்தது என்பதை ஒளிவு மறைவின்றி அறிந்து கொள்ளும் . தன இறுதி இருப்பிடம் சொர்க்கத்திலா இல்லை நரகத்திலா என்பதை திண்ணமாக அறிந்து கொள்ளும்
•    ஒவ்வோர் ஆத்மாவும், தான் கொண்டு வந்ததை அறிந்து கொள்ளும்.